Lekcja historii: Alisa Korhonen

Alisa Korhonen urodziła się w zamożnej rodzinie neurochirurga i dyplomatki w Espoo w Finlandii w czasie mrocznych dni przewrotu. Jednak dzięki dużym wysiłkom rodziców miała stosunkowo szczęśliwe dzieciństwo. Jej ojciec był uprzejmym, choć surowym człowiekiem, znanym zarówno ze swej waleczności, jak i autorytetu, które to cechy powodowały, że był on naturalnym przywódcą. Dołożył też wszelkich starań, aby uchronić swoją rodzinę przed zamieszkami, przemocą i głodem, które rozszalały się w spokojnym niegdyś kraju. Jednak szybko pogarszająca się sytuacja zmusiła rodzinę do opuszczenia miasta, które w oparach anarchii przestało być przyjazne dla specjalisty medycznego.

Na szczęście Andreas Korhonen poza neurochirurgią miał też inne zainteresowania: był zapalonym myśliwym i surwiwalistą, który mnóstwo czasu spędzał w terenie. Umiejętności strzeleckie pozwoliły mu zapewnić pożywienie i ochronić rodziny. W końcu wraz z rodziną osiadł w Karelii i zapoczątkował jedną z tysiąca małych komun. Surowa pogoda i bezwzględność osadników powstrzymywały problemy napływające z miasta, a cała rodzina przez prawie dekadę wiodła spokojne, sielankowe życie.

Tam właśnie Alisa nauczyła się polować, a spędzając w dziczy wiele godzin z ojcem, nawiązała z nim bardzo bliską więź. Szybko rozwinęła swoje umiejętności snajperskie i wraz z ojcem zajadle bronili całej społeczności przed niebezpieczeństwami. Polowania i uprawa ziemi w niegościnnych północnych rejonach nie były łatwymi zadaniami, ale Alisa potrafiła się przystosować i czerpać wiedzę od rodziców. Tak poznała między innymi podstawy chemii i leczenia.

Niewiele informacji z Europy dotarło do odizolowanych wiosek Karelii, ale w latach trzydziestych XXI wieku zaczęły się pojawiać pogłoski o nowej, potężnej, wspieranej przez korporacje sile panoszącej się w Europę, która kładła kres najgorszym zbrodniom na całym kontynencie. Pewnego lata karawana handlowa przywiozła dobrą nowinę – Helsinki zostały wyzwolone przez organizację o nazwie Bezpieczeństwo Międzynarodowe.

Po wielomiesięcznych debatach, przyjazna, aczkolwiek często wybuchowa społeczność postanowiła spakować się i udać w podróż na południe – z powrotem do cywilizacji i w poszukiwaniu nowego, pokojowego świata pod życzliwym auspicjami DBM. Organizacje, które obecnie kontrolują wszystkie większe miasta, wystosowały do uchodźców wezwania do powrotu, oferując bezpieczeństwo, pracę i życie „jak za dawnych czasów” – sprzed rozpadu Europy.

I przez chwilę wydawało się, że jest to możliwe. Po przybyciu do Helsinek Korhonenowie dostali schronienie, wyżywienie, a po pewnym czasie ojciec Alisy wrócił do zawodu neurochirurga. Pomagał on wielu żołnierzom DBM w powrocie do zdrowia po traumatycznych urazach i stopniowo stawał się jednym z najbardziej uznanych i poszukiwanych ekspertów w swojej dziedzinie.

Przez cały ten czas Alisa podziwiała ojca i starała się na swój sposób mu dorównać i iść w jego ślady. Swoje życie poświęciła nauce i późniejszej praktyce lekarskiej.

W tym okresie jej ojciec często brał udział w misjach DBM na całym świecie. Z Alisą nie widywali się całymi miesiącami, ale utrzymywali kontakt zdalny, na co pozwalały rozwiązania komunikacyjne zapewniane przez DBM. Przyzwyczaiła się do regularnych kontaktów telefonicznych z ojcem i matką, która wróciła do swojej kariery dyplomatycznej w korpusie pokojowym i mediacyjnym DBM.

Jednak pewnego dnia telefon ojca zamilkł, a Alisa nie mogła ustalić, co się stało. Przez długi czas wraz z matka poruszały wszystkie swoje kontakty i pociągały za wszystkie sznurki, aby dowiedzieć się, co się stało Andreasowi Korhonenowi. Bezskutecznie.

Ustaliły tylko, że zaginął on podczas misji na Bliskim Wschodzie. Ku jej zdziwieniu DBM nie chcieli ujawniać żadnych dodatkowych informacji ani zbadać sprawy. Alisa podejrzewała, że mógł wydarzyć się incydent, który, gdyby kiedykolwiek ujrzał światło dzienne, wywołałby potężna katastrofę.

Ale Fortuna to zmienna pani i w tym przypadku uśmiechnęła się do Alisy i jej matki. Alisa właśnie rozpoczynała swoją karierę lekarską w DBM, a jej matka zrobiła wszystko, aby córka wylądowała na Bliskim Wschodzie. Stamtąd jej droga do jednego z najgorszych gniazd ruchu oporu była już bardzo krótka.

Przez kilka kolejnych miesięcy Alisa stacjonowała w jednym z ośrodków dla uchodźców DBM jako lekarz. Całe dnie wypytywała wszystkich żołnierzy i miejscowych (o ile jej umiejętności językowe na to pozwalały) o swojego ojca. Podczas ostatnich dni swojego pobytu natrafiła na chorą starszą kobietę, która opowiedziała jej o uratowanym mężczyźnie odpowiadającym jej opisowi, niemniej był on w krytycznym stanie. Jego stan nie pozwolił mieszkańcom wsi na przetransportowanie go do szpitala, a wszystkie ich próby sprowadzenia lekarza zakończyły się niepowodzeniem.

Tej nocy Alisa opuściła szeregi DBM. Spakowała kilka rzeczy, wyszła przez okno pod osłoną nocy, skradła jeden z pojazdów szpitalnych i wyruszyła w nieznany, wrogi kraj. O świcie dotarła do opisanej przez kobietę wsi, wywołując przerażenie mieszkańców.

Człowiek, którego znalazła na pryczy w jednej z glinianych chat, był rzeczywiście jej ojcem, ale ledwo go rozpoznała. Niedożywienie, odwodnienie i posocznica wyniszczyły go. Jego skóra wyglądała jak stary pergamin, a rozgorączkowany wzrok był pusty. W głębi duszy Alisa wiedziała, że nie było szans na uratowanie go, nie mogła go tak zostawić i zaczęła go badać. Szybko zauważyła, że ojciec został postrzelony i nie można mu już pomóc.

Podała mu przywiezione ze sobą mocne leki, wybudzając go na chwilę, i mogla przeprowadzić z nim ostatnią rozmowę. Ojciec zmarł niewiele później. Tego samego dnia przestała istnieć stara Alisa Korhonen i narodził się ktoś inny. Przysięgła ona zemstę mordercom swojego ojca. Miała karabin, umiejętności i charyzmę – to wszystko pozwoli spełnić jej dane słowo – zrobi wszystko, aby się zemścić.

Alisa Korhonen jest jednym z najbardziej śmiercionośnych dowódców, dzięki swojej umiejętności – Tajemniczy Nieznajomy – polegającej na wzywaniu na pomoc plemienia, które przysięgła chronić.

Ilekroć pojazd dowodzony przez Alisę zada obrażenia pojazdowi wroga, istnieje szansa, że jej tajemniczy sojusznik spoza mapy wystrzeli kierowany pocisk rakietowy, który z góry trafi tego samego wroga. Im więcej obrażeń zadasz strzałem, tym większa szansa, że Tajemniczy Nieznajomy odpali pocisk rakietowy. Pocisk jest do pewnego stopnia kierowany, ale może zostać on wcześniej dostrzeżony przez cel. Pocisku można wtedy uniknąć, ale wymaga to natychmiastowego ruszenia się celu, po wykryciu ostrzału. Umiejętność ta jest dlatego najbardziej skuteczna przeciwko wolno poruszającym się celom.

Obrażenia zadane pociskiem rakietowym zależą od poziomu. Oprócz tego umiejętność ta ma czas odnowy.

Alisa dysponuje ponadto szeregiem innych umiejętności obejmujących:

• Zwiększenie szansy podstawowej umiejętności i skrócenie jej czasu odnowy
• Zwiększenie liczby amunicji przewożonej w pojeździe
• Zwiększenie punktów życia
• Zmniejszenie utraty kamuflażu podczas jazdy
• Zmniejszenie utraty celności podczas jazdy
• Zmniejszenie utraty celności podczas strzelania seriami
• Zwiększenie maksymalnej prędkości
• Zwiększenie obrażeń od staranowania

I kilka innych. Jest ona bardzo popularnym i wszechstronnym dowódcą, który świetnie się sprawdza (dzięki umiejętnościom zwiększania ilości amunicji) w przypadku pojazdów dysponujących ograniczoną amunicją, np. Kornet-EM.

Do zobaczenia na polu bitwy!