Lekcja historii: Joshua Seagrove

• Południowa Anglia późną jesienią 2040 r.

Kiedy służące zaczęły się krzątać, wynosząc zimną herbatę i wnosząc zakąski, po bibliotece poniósł się zapach świeżo upieczonego ciasta,. Zimne, jesienne słońce stało już w zenicie. Promienie wdzierały się do pomieszczenia ogromnymi oknami, nie rozgrzewając jednak atmosfery. Strom dopiero teraz zdał sobie sprawę, że rozmawiali już od ponad dwóch godzin. Nadal coś mu jednak podpowiadało, że czegoś brakuje w całej opowieści.

„Czy mógłbym zadać jedno pytanie, panie?”

Clayburn bez słowa skinął głową.

„Kim był Joshua Seagrove?

Jako że nie doczekał się odpowiedzi, wyjaśnił.

„Czytałem jego akta. Był człowiekiem korporacji. Dobrym, choć nie genialnym. Co sprawiło, że trafił do jednostki do zadać specjalnych Seahawk?”

Po ostatnim zdaniu Clayburn skinął ponownie głową.

„Nie co, Strom. Ale kto.”

Major Joshua Seagrove urodził się 30 sierpnia 2010 r. w Londynie. Wywodził się z rodziny wojskowej, był jedynakiem. Jego ojciec , John Seagrove , pułkownik armii brytyjskiej, odszedł pod koniec pierwszej dekady XXI wieku z wojska, nękanego drastycznymi cięciami budżetowymi. Pracę znalazł w założonej w tym czasie firmie Clayburn Industries. Zaczął jako cywilny ekspert ds. marketingu. Nie kierowało nim pragnienie stania się częścią życia korporacyjnego, lecz chęć zapewnienia bytu rodzinie.

Joshua Seagrove, który był za młody, aby pamiętać jeszcze wolny i cały świat przełomu XX i XXI wieku, dorastał pod pieczą Clayburn Industries. Uczęszczał do szkół korporacyjnych, w których kultywowano wielokulturowość, a nie jak wcześniej narodowość czy religię.

Na przynależność do jakiegoś narodu czy religii świat korporacji patrzy krzywo. To samo tyczy się krytycznego myślenia. Poczucie przynależności do korporacji stanowi podstawę całego systemu korporacyjnej edukacji. To nie do końca było po linii ojca Joshui, który cenił sobie nade wszystko honor i lojalność. Często zresztą krytykował publicznie politykę korporacyjną. Choć z uwagi na wzorowe wyniki w pracy John Seagrove nie został zwolniony z pracy, przestał się wspinać po szczeblach korporacyjnej kariery. To rozgoryczało go jeszcze bardziej, ale w podupadającym świecie nie widział żadnej alternatywy do harówki za niewielkie pieniądze dla korporacji. Poświęcił się i skoncentrował za to na rodzinie, wpajając własne wartości i zamiłowanie do krytycznego myślenia Joshui.

Środowisko korporacyjne nie oferowało Joshui, podobnie jak wielu innym, niczego poza życiem w zamkniętym korporacyjnym środowisku w pobliżu Manchesteru oraz życia, którego sednem była praca dla strasznie potężnej postaci, jaką był tajemniczy Andrew Clayburn

Kiedy w wieku 17 lat chłopak, na którego wywarł wpływ ojciec i jego opowieści o „lepszych czasach”, stanął przed koniecznością wyboru drogi zawodowej, postanowił zostać oficerem ochrony. Decyzja ta była podyktowana jego wrodzoną potrzebę chronienia słabych oraz korporacyjną propagandą, przedstawiającą siły bezpieczeństwa jako wspaniałą służbę wojskową.

Dwa lata później, na mocy traktatu zawartego w Bordeaux, siły bezpieczeństwa Clayburn Industries przeobrażono po części w prywatną armię wojskową. 19-letniemu teraz Joshui, który miał bardzo dobre oceny w szkole i właśnie przechodził szkolenia dla przyszłych oficerów bezpieczeństwa, zaproponowano szkolenie wojskowe, które miał wieńczyć stopień oficera. Była to oferta nie do odrzucenia, bo w świecie korporacji odmowa miałoby dla niego i jego całej rodziny poważne konsekwencje. Przerażony taką perspektywą Joshua przyjął ofertę.

Smykałka do mechaniki samochodowej i niezwykłe zdolności dowódcze, jakie ujawniły się już w pierwszych miesiącach, sprawiły, że szybko trafił do formowanego wówczas korpusu pancernego. Szkolenie odbywało się z dala od Manchesteru i rodziny. Po raz pierwszy w życiu Joshua poczuł się samotny. Wkrótce w mieście Tidworth w Wiltshire, gdzie mieszkał, znalazł nową rodzinę w postaci młodych kobiet i mężczyzn, z którymi służył.

Siły pancerne Clayburn mieściły się w dawnej bazie wojskowej Armii Brytyjskiej. Do roku 2030 firma Clayburn Industries kupowała hurtowo zarówno w Wielkiej Brytanii jak i po drugiej stronie kanału jednostki wojskowe wraz z całym brygadami pancernymi. Do dowodzenia tymi siłami potrzebna była zdolna i, co najważniejsze, lojalna kadra oficerska. Tu na arenę wkroczył Joshua i jego rówieśnicy.

W wieku 21 lat Joshua dowodził już plutonem czołgów Abrams, ocalonych z opuszczonych amerykańskich baz wojskowych, znajdujących się w całej Europie i na Bliskim Wschodzie, lub zakupionych od osób trzecich. Celem tych wysiłków, ciągnących się latami, było utworzenie największej siły militarnej świata. Kosztowne w utrzymaniu, ale niezawodne czołgi Abramsa wraz z czołgami Leopard 2 w różnych wersjach, utworzyły trzon sił pancernych Clayburna.

Przez kolejne lata Joshua Seagrove piął się po szczeblach kariery wojskowej. Przełożeni kilkakrotnie udzielili mu pochwały jako odważnemu żołnierzowi, który jednakże niekiedy sceptycznie odnosił się do korporacyjnych opowieści o różnych wydarzaniach, w których brał udział Clayburn Industries. Kilkakrotnie nawet otrzymał oficjalne nagany za korzystanie z nielegalnych mediów, zwłaszcza kilku pirackich witryn, jakie pojawiły się w intranecie Clayburna po Wielkim Krachu Internetowym w 2031 roku.

W latach 2031-2038 Joshua Seagrove brał udział w kilku mniejszych operacjach przeciwko powstańcom, w tym w kilku atakach wymierzonych w nacjonalistów w Wielkiej Brytanii. Separatyści, którzy od reszty świata otrzymali jedynie wsparcie moralne i uważani byli za utrapienie, okazali się być dla sił bezpieczeństwa Clayburna twardym orzechem do zgryzienia.

Lekka piechota Clayburna nie zderzyła się z motłochem uzbrojonym w broń ręczną, lecz doskonale przeszkolonymi wojskami, uzbrojonymi w najnowocześniejszą broń, w tym kilka opancerzonych pojazdów, prawdopodobnie dostarczonych przez rywalizującą korporację. Planowana operacja policyjna przerodziła się prawdziwą bitwę, w której siły Clayburna poniosły ciężkie straty i w której szala przewagi przechyliła się na ich stronę tylko dzięki wsparciu plutonu pancernego Seagrova. Za wyczyny w bitwie Joshua Seagrove otrzymał odznaczenie pierwszej klasy. Poza znaczną premią Joshua został w nagrodę zaproszony na godzinne spotkanie ze „starym mężczyzną” czyli Andrew Clayburnem. Wydarzenie to było nadużywane przez Clayburn News Network do celów propagandowych i zaowocowało kilkoma frapującym sytuacjami, kiedy szydzono sobie z „koneksji” Seagrove z Clayburnem, a przyjaciele żartobliwie prosili o jakieś przysługi, powołując się na jego znajomość ze „starym człowiekiem”.

Joshua Seagrove, który robił wielką karierę, miał jednak coraz bardziej napięte relacje z rodziną. Wraz z upływem czasu ojciec stał się zagorzałym przeciwnikiem Clayburna i często kłócił się z synem o sens korporacyjnego życia, które pomimo że stabilne, tak bardzo różniło się od życia w wolnym świecie, jakiego zasmakował John Seagrove. Ich relacje pogorszyły się nawet bardziej, kiedy starszego Seagrove aresztowano za udział w demonstracjach przeciwko Clayburnowi w 2038 r. Tylko wpływy Joshui i wzorcowa przeszłość uchroniły go przed więzieniem.

Wkrótce okazało się, że w świecie korporacji grzechy ojca przechodzą na syna. Objawiało się to częstą „losową” ewaluacją i banalnymi zadaniami, jakie zaczął nagle otrzymywać Joshua. Wielkim zaskoczeniem dla całej rodziny było, kiedy Joshua został dowódcą Task Force Seahawk czyli dużej jednostki ekspedycyjnej, którą miała za zadanie zaprowadzić pokój na Bałkanach.

Joshua Seagrove to bardzo inteligentny, zdolny dowódca z zamiłowaniem do inżynierii, co sprawia, że doskonale nadaje się do dowodzenia jednostką pancerną. Optymista, towarzyski, lubi żartować z równymi rangą i żołnierzami pod swoim dowództwem. Z sytuacji, w których inni wpadają w panikę lub rozpacz, Joshua dzięki pozytywnemu myśleniu często wychodzi obronną ręką. Joshua Seagrove ma także głębokie poczucie honoru, które odziedziczył po ojcu.

Choć błyskotliwy, lata korporacyjnej edukacji sprawiły, że stał się podatny na korporacyjną propagandę. Joshua Seagrove wierzy, że korporacja zbawiła ludzkość i stanowi następne stadium w ewolucji po epoce państw i narodowych federacji. Choć potrafi myśleć krytycznie i czasem poddaje w wątpliwość oficjalną korporacyjną doktrynę, uważa, że poczynania korporacyjne i utrata wolności większości ludzi, należącym do korporacji, wyszły na dobre, zwłaszcza z uwagi na upadek świata poza korporacją. Utrata wolności słowa i swobody zgromadzeń jest według niego do zaakceptowania w zamian za zasoby i bezpieczeństwo, jaką zapewnia firma. Uważa, że dysydent jest niebezpieczny, aczkolwiek ten powszechny osąd złagodziły nieco długie dyskusje z ojcem. Istnieją jednak granice, których jego zdaniem nie można przekraczać. Pojawiają się one na przykład wraz z rozkazem wymordowania cywilów po zakończeniu operacji bałkańskiej. Z ciężkim sercem Joshua Seagrove przystał na rebelię, żywiąc nadzieję, że jego rodzinę nie spotka kara za grzechy syna. To nastawienie świadczy o jego naiwności i minusach optymizmu - skłonności do złudzeń.

• Wiek: 28
• Wzrost: 175 cm
• Waga: 78 kg
• Miejsce urodzenia: Londyn
• Obywatelstwo: Clayburn Industries (poprzednio brytyjskie)

• Defensywna (woli stanąć z wrogiem twarz w twarz na własnym terytorium)
• Taktyka adaptacji (zamiast nieustępliwej, statycznej obrony preferuje mobilność i flankujące manewry)
• Daleki zasięg (woli zwalczać przeciwnika z daleka, choć nie stroni od walk wręcz)
• Urodzony przywódca (będący pod jego rozkazami żołnierze przyjmują go jako „swojego” i ufają bez zastrzeżeń)

Joshua Seagrove wraca w drugim epizodzie kampanii który wystartuje już niebawem.