W centrum uwagi: Leopard 1A5

Czołg podstawowy Leopard 1 należy do najważniejszych zachodnich czołgów z okresu połowy zimnej wojny. Opracowany w Niemczech pojazd był ucieleśnieniem - podobnie jak AMX-30 - filozofii wyższości mobilności i siły ognia nad ochroną, wynikającej z przekonania, że żadne współczesne opancerzenie nie byłoby w stanie ochronić przez główną bronią czołgów podstawowych.

Takie podejście, choć z pewnością miało swoje plusy, nie całkiem odpowiadało prawdzie, jako że pojazd był narażony na inne rodzaje zagrożeń, w szczególności różne bronie piechoty, automatyczne armaty i odłamki. To ostatecznie doprowadziło, do kilku prób zwiększenia poziomu ochrony balistycznej Leoparda 1.

Niemieckie warianty Leoparda 1 można podzielić na dwie główne grupy - na pojazdy z odlewaną oraz ze spawaną wieżą. Leopard 1A2 był swego rodzaju kuriozum, gdyż miał innego rodzaju odlewaną wieżą z grubszym opancerzeniem. Występowały następujące trzy podstawowe rodzaje wież:

• Leopard 1, Leopard 1A1, Leopard 1A5 (i ich modyfikacje), Leopard 1A6 – odlewana wieża
• Leopard 1A2 (i jego modyfikacje) – odlewana wieża ze zwiększoną grubością
• Leopard 1A3, Leopard 1A4 (i ich modyfikacje) – spawana wieża

Choć na pierwszy rzut oka może się zdawać dziwne, że najbardziej zaawansowane Leopardy 1 wykorzystywały najprostszą oryginalną wieżę, miało to swoją logikę.

Produkcja wystartowała w 1965 roku i składała się z sześciu partii produkcyjnych, obejmujących łącznie 2437 pojazdów. Pierwsze cztery partie (od września 1965 do lutego 1970 zbudowano 1845 pojazdów) składały się ze standardowych Leopardów 1, natomiast pozostałe ze zmodernizowanych, nowszych odmian:

• 5 partia (wczesna, od kwietnia 1972 r. do maja 1973 r.) – Leopard 1A2, 232 pojazdów
• 5 partia (późniejsza, od maja do listopada 1973 r.) – Leopard 1A3, 110 pojazdów
• 6 partia (od sierpnia 1974 r. do marca 1976 r.) – Leopard 1A4, 250 pojazdów

Pierwszą znaczną modernizacją oryginalnego Leoparda (wyprodukowaną w ramach partii 1-4) był wariant 1A1, obejmujący trzy ważne elementy::

• Ulepszoną stabilizacją działa i system kierowania ogniem
• Osłonę termiczną działa
• Osłony boczne (przydające Leopardowi 1 jego kultowy wygląd)

Wszystkie 1845 egzemplarzy Leoparda 1 modernizowano w ten sposób od 1970 roku celem zwiększenia wartości bojowej czołgu. W tym samym czasie kontynuowano produkcję modelu 1A2, który wyposażono oprócz wyżej wymienionych elementów w nową, grubszą odlewaną wieżę. Niemniej jednak Leopard 1 i jego modyfikacje pozostały (aż do ich ostatecznej konwersji do standardu Leoparda 1A5) najliczniejszą grupą Leoparda 1 na służbie.

Późniejsze, lepiej chronione warianty Leoparda 1, ucieleśniały sobą dążenie do polepszenia wartości bojowej Leoparda 1A1. Cel osiągnięto dzięki zestawowi opancerzenia wieży Leoparda 1 Blohm und Voss, który zwiększył ochronę balistyczną Leopardów z poziomu 1A1 do 1A3/1A4. Cena tej modernizacji była nieporównywalnie niższa od kosztów produkcji spawanych wież dla wszystkich 1845 pojazdów

Zestaw składał się z dodatkowej warstwy opancerzenia nad osłoną działa oraz na furtach wieży. Oznaczał znacznie zwiększoną ochronę balistyczną. Leopardy 1A1 z dodatkowym opancerzeniem Blohm und Voss zmodernizowano do standardu Leopard 1A1A1, a w latach 1975-1977 wszystkie 1845 pojazdów przystosowano do tego standardu.

Przód wieży z ulepszonym pancerzem był odporny na trafienia następującymi pociskami:

• Radzieckimi APHE kal. 100 mm z odległości 1000 i więcej metrów
• Amerykańskimi PP kal. 90 mm i HVAP z odległości 1000 i więcej metrów
• PP i HVAP kal. 76 mm z odległości 500 i więcej metrów
• PP i HVAP kal. 57 mm z odległości 500 i więcej metrów
• DM43 kal. 20 mm z każdej odległości

Wzmocnione dodatkowymi płytami furty wieży były w stanie wytrzymać ostrzał DM43 APCR kal. 20 mm z odległości 100 i więcej metrów, dach chronił załogę przed odłamkami pocisków artyleryjskich kal. 155 mm, eksplodujących w odległości 16 i więcej metrów. Poprawa polegała głównie na tym, że poziom ochrony przeciwko granatnikom pancernym znacznie się zwiększyła kosztem zaledwie 1 tony dodatkowej masy. Pomimo tego opancerzenie to był mniej lub bardziej nieskuteczne wobec potężnych pocisków kinetycznych i kumulacyjnych.

Na tym etapie na dalszy rozwój Leoparda 1 miało wpływ opracowanie i produkcja Leoparda 2. Wbrew powszechnemu przekonaniu Leopard 2 nie miał zastąpić Leoparda 1 (jego celem było zastąpienie czołgów M48 Patton, będących na wyposażeniu niemieckiej armii). W obydwu pojazdach wykorzystano takie same elementy.

Począwszy od 1980 roku Leopardy 1A1A1 były ulepszane do standardu 1A1A2 poprzez wdrożenie celownika PZB 200. W tym samym czasie wdrożono też nowe systemy radiowe, co przeobraziło wersję 1A1A1 do 1A1A3. Leopard 1A1A3 z nowym radiem i celownikiem PZB 20 otrzymał oznaczenie Leopard 1A1A4. W podobny sposób zmodyfikowano niektóre Leopardy 1A2 i 1A3, co dało łączną liczbę pojazdów z PZB 200 wynoszącą 650. Wówczas większość Leopardów 1 miała porównywalną wartość bojową, za wyjątkiem Leoparda 1A4, wyposażonego w lepszy system kierowania ogniem.

Ostatnim masowo produkowanym (lub raczej masowo zmodernizowanym) wariantem był Leopard 1A5. Bazował on wprawdzie na Leopardzie 1A1A1 (i jego modyfikacjach), ale różnił się od swoich poprzedników nowym, zaawansowanym systemem kierowania ogniem EMES 18, podobnym do stosowanego w Leopardzie 2.

Choć ów zakres modernizacji może się zdawać ograniczony, w trakcie rozmaitych testów przeprowadzonych w 1980 roku okazało się, że nie jest możliwa modernizacja ochrony balistycznej Leoparda 1 do standardu Leoparda 2. W tym samym czasie produkcja czołgów Leopard 2 nie postępowała tak szybko, jak sobie życzyli Niemcy. W końcu ulepszenie systemu kierowania ogniem uznano za zadowalający kompromis. Począwszy od 1987 roku zmodernizowano wszystkie Leopardy 1A1 (i ich odmiany) do standardu Leopard 1A5.

Abstrahując od eksperymentalnego Leoparda 1A6 (z dodatkowym opancerzeniem i działem gładkolufowym Rheinmetall kal. 120 mm) Leopard 1A5 był ostatnią znaczącą modernizacją tej serii. Niemcy zaczęli wycofywać Leopardy 1 w latach 90. zeszłego wieku, które ostatecznie zostały zastąpione przez Leopardy 2.

Ponieważ Leopard 1 i jego odmiany sprzedawano od 1970 roku armiom na całym świecie, niektóre z nich zasmakowały prawdziwej walki. Kilka Leopardów 1 brało udział w operacji pokojowej w Kosowie i w wojnie w Afganistanie. Duńskie Leopardy 1, walczące w Kosowie, zniszczyły kilka serbskich pojazdów i jednostek artyleryjskich podczas operacji Bøllebank.

W większości krajów pierwszego świata wycofano już Leopardy 1 z czynnej służby. Nadal wykorzystywane są one jeszcze głównie w Ameryce Południowej, Grecji, Libanie i Turcji. Niemniej jednak we wprawnych rękach są to wciąż jeszcze pojazdy z dużym bojowym potencjałem.

W Armored Warfare, podobnie jak w niewirtualnej rzeczywistości, Leopardy 1A5 to śmiercionośne i zwinne, choć nie najlepiej chronione pojazdy. Właściwa im szybkość i mobilność jest porównywalna do osiągów czołgów lekkich. Choć nie całkiem tak zwinny jak opancerzone wozy bojowe i lekkie czołgi tego samego poziomu, na polu bitwy Leopard 1A5 może dotrzymać kroku większości przeciwnikom.

Czołg może się pochwalić dość wytrzymałą, porównywalna do M60A3 wieżą, za to pancerz kadłuba jest dość cienki. Podczas postoju Leopard 1A5 nie jest zmuszony za wszelką cenę do chowania kadłuba i chronienia wrażliwych obszarów przedniego pancerza. W przeciwieństwie do M60A3 Leoparda 1A5 nie da się zmodyfikować przy pomocy zestawu ERA, co oznacza, że musi on postawić na mobilność, aby uniknąć nadmiernej uwagi wroga.

Siła ognia pojazdu to standard – podobnie jak reszta zachodnich czołgów podstawowych swego czasu jest on uzbrojony w wariant L7 kal. 105mm L7, które sprawdza się w większości sytuacji. Leopard 1A5 to odpowiedni pojazd dla graczy, którzy preferują szybkie, agresywne manewry.

• Poziom: 5
• Klasa: Czołg podstawowy
• Punkty życia: 1585
• Załoga: Dowódca, działonowy, ładowniczy, kierowca
• Współczynnik kamuflażu: 0,1
• Zasięg widzenia: 360 metrów

Leopard 1A5 Opancerzenie standardowe

• Skład pancerza: Stalowy
• Modyfikatory opancerzenia: 1,0 przeciw PP, 1,0 przeciw PK, 1,0 przeciw POB
• Grubość opancerzenia kadłuba przeciw PP: 70/45/35
• Grubość opancerzenia kadłuba przeciw PK: 70/45/35

Leopard 1A5 Opancerzenie standardowe

• Skład pancerza: Stalowy
• Modyfikatory opancerzenia: 1,0 przeciw PP, 1,0 przeciw PK, 1,0 przeciw POB
• Grubość opancerzenia wieży przeciw PP: 180/80/60
• Grubość opancerzenia wieży przeciw PK: 180/80/60

Działo uzbrojenie (standard): 105mm L7A3

• Ładowanie: Ładowniczy
• Kaliber: 105mm
• Czas przeładowania: 7,92 sekundy
• Czas celowania: 2,45 sekundy
• Celność: 0.12
• Depresja działa: +20/-10 (przód), +1 (tył)
• Obrót wieży: 25.5 °/s

Silnik standardowy: MB838 CaM 500

• Przyspieszenie do 32 km/h: 6,4 sekundy
• Maksymalna prędkość: 64,8 km/h

Silnik ulepszony: MB838 V 1001 Ea

• Przyspieszenie do 32 km/h: 6,1 sekundy
• Maksymalna prędkość: 64,8 km/h

Ulepszenia mobilności:

Ulepszone drążki skrętne (zwiększają trwałość układów zawieszenia o 40%)

Standardowa technologia:

• Leopard 1A5 Technologia

Ulepszenia technologii:

• Granaty dymne (pojazd może wystrzelić jeden granat dymny)
• Ulepszony system kierowania ogniem EMES18 (skraca czas celowania o 20%)
• Ulepszony celownik kierowcy (zwiększają zasięg widzenia pojazdu o 40 metrów)
• Elektryczny napęd obrotu wieży EWRSA (zwiększa prędkość obrotu wieży o 10%)

• Slot na modyfikację opancerzenia
• Slot uniwersalny
• Slot mobilności

• Zahartowany w boju (1100 złota)
• Chromowanie przewodu lufy Mk.2 (zwiększa obrażenia i minimalną celność)
• 63 400 kredytów (8455 reputacji)
• 63 400 kredytów (8455 reputacji)