Na warsztacie: Chrizantiema-S

Dowódcy!

W zeszłym tygodniu zaprezentowaliśmy pojazd Kurganets-25, który jest jedną z nagród w zbliżającej się Bitewnej drodze Echa wojny. Dzisiaj chcemy Wam opowiedzieć trochę więcej o innej nagrodzie – rosyjskim niszczycielu czołgów z PPK, czyli Chrizantiema-S.

Na początek, jak zwykle, krótka lekcja historii.

W latach 80. w Związku Radzieckim rozpoczęły się działania mające na celu opracowanie nowej generacji kierowanych pocisków rakietowych, ale pierwsze PPK Chrizantiema („chryzantema”) pojawiły się dopiero po upadku ZSRR w roku 1996. Te laserowo kierowane pociski rakietowe były niezwykle zaawansowane jak na swoje czasy, ale jednocześnie drogie, co nie pozwalało na ich powszechne stosowanie. Wyposażano je w dwa rodzaje głowic – tandemową HEAT i termobaryczną.

Są one stosunkowo uniwersalne i można je odpalać z wielu różnych platform, np. ze śmigłowca bojowego Mi-28 Havoc i Chrizantiema-S.

Chrizantiema-S to dedykowany niszczyciel czołgów wyposażony w zaawansowane układy optyczne i elektroniczne oraz podwójną wyrzutnię zamocowaną na kadłubie opartym na pojeździe BMP-3 (zachowano możliwość pływania modelu BMP-3). Pojazd może śledzić kilka celów jednocześnie i niszczyć je z dużej odległości, bezpiecznie kryjąc się za osłoną.

Pierwszy prototyp Chrizantiema-S został pokazany w roku 1996 (podczas targów EUROSATORY w Paryżu), a wariant produkcyjny (9P157) został wdrożony w roku 2005. W okolicy roku 2010 pojawił się zmodernizowany model 9P157-2 wyposażony w nowoczesne ukraińskie układy optyczne i karabin maszynowy zamocowany na kadłubie. Wariant ten był używany jeszcze w roku 2017,

a aktualnie wprowadzono jeszcze nowszy model 9P157-2 zawierający białoruskie układy optyczne, termowizor oraz ulepszone pociski rakietowe i elektronikę. Model ten przeszedł testy i został wdrożony na wyposażenie armii w 2017-2018 roku. Ponadto oryginalne Chriziantiemy 9P157 zmodernizowano (lub proces ten nadal trwa) i wyposażono w tę samą optykę, aby zwiększyć ich przydatność na polu walki.

Jednostki Chrizantiema-S podczas bitwy są niszczycielami czołgów o dużym zasięgu, które dobrze sprawdzają się w ataku jak i w obronie. Rosyjskie źródła podają, że mogą one zniszczyć dowolny czołg amerykański z odległości ok. 6 km. Łącznie zbudowano 79 egzemplarzy tego pojazdu:

• 28 egzemplarzy 9P157 znajduje się na wyposażeniu armii rosyjskiej (ze zmodyfikowaną białoruską optyką),
• 37 pojazdów jest używanych przez siły azerbejdżańskie (9P157-2 z optyką ukraińską, a 3 z nich to pojazdy 9P-157-3),
• 14 pojazdów sprzedano do Libii w latach 2010-2013.

Pojazdy libańskie doświadczyły walk podczas libańskiej wojny domowej, chociaż ich sprawność na polu walki ani straty w sprzęcie nie są znane.

W Armored Warfare Chrizantiema-S będzie niszczycielem czołgów premium na 8. poziomie. Jak widać po jego projekcie, jest to rakietowy niszczyciel dalekiego zasięgu wyposażony w podwójną wyrzutnię PPK.

Zanim jednak przejdziemy do szczegółów – standardowe zastrzeżenie:

Poniżej przedstawione parametry są bardzo wstępnymi wartościami, ponieważ pojazd nie został jeszcze odpowiednio przetestowany. Z pewnością ulegną zmianie i należy traktować je jako pewien zarys tego, jak chcielibyśmy, aby wyglądał ten pojazd. Więc:

Pojazd jest chroniony tylko poszyciem aluminiowym, a przód kadłuba wytrzymuje co najwyżej ostrzał z działa automatycznego 30 mm. Pozostałe części kadłuba są zabezpieczone wyłącznie przed ostrzałem z karabinu maszynowego. Chrizantiema-S nie jest wyposażona w SOA.

Mobilność pojazdu jest wysoka, a dzięki gąsienicowemu zawieszeniu lepiej sprawdza się on w terenie niż np. Mephisto. Podobnie jak BMP-3 (którego kadłub jest wykorzystywany w tym pojeździe) Chrizantiema jest zwrotnym niszczycielem z dobrym przyspieszeniem, a niska masa (19 ton) i potężny silnik (500 KM UTD-29) zapewniają mu prędkość maks. wynoszącą ok. 70 km/godz.

Jednak główna siła Chrizantiemy, tak jak innych rakietowych niszczyciel czołgów, leży w potężnej sile ognia dewastującej wrogów na duże odległości. Pojazd ten będzie wyposażony w rozbudowaną podwójną wyrzutnię pocisków rakietowych (podobne rozwiązanie zastosowano w opancerzonym wozie bojowym Stalker), która umożliwia ostrzał ponad przeszkodami. Dostępne będą dwa różne rodzaje PPK:

• tandemowe HEAT (penetracja 1200 mm, 900 obrażeń na strzał),
• termobaryczne (80 mm penetracja – fala uderzeniowa, 1200 obrażeń).

Możliwe będzie szybkie odpalenie dwóch rakiet po sobie (w odstępie 2 s), po czym przeładowanie magazynku będzie trwało 12-15 s. Sektor ognia wyrzutni jest ograniczony (85 stopni w każdą stronę od osi pojazdu), a wartości depresji i elewacji wynoszą odpowiednio -5 i +15 stopni. Dostępne są dwa tryby ognia – oddzielne odpalenie każdego pocisku lub równoczesne. Ponadto w porównaniu do pojazdu Mephisto pociski rakietowe są znacznie szybsze.

Poza wysoką siłą ognia pojazd cechuje się przyzwoitą wartością kamuflażu (26%) i odpowiednim zasięgiem widzenia (380m). Pojazd będzie również wyposażony w funkcję Radar Active, która zamieni jego kamuflaż na większy zasięg widzenia.

Jak widać z powyższych wartości, pojazd ten idealnie nadaje się do dalekich akcji snajperskich z użyciem PPK i szybkiego umykania z miejsca ostrzału. Pociski rakietowe są dość potężne oraz celne i zapewniają wysokie obrażenia po trafieniu. Jednak tylko dwa są dostępne, więc warto się dobrze przymierzyć, ponieważ przeładowanie jest czasochłonne. Warto również kryć się za elementami ukształtowania terenu, a do tego należy dobrze znać mapy, więc jest to raczej pojazd dla zaawansowanych graczy.

Mamy nadzieję, że spodoba się Wam ten pojazd.

Do zobaczenia na polu bitwy!