Na przełomie lat 80. i 90. zeszłego wieku przedsiębiorstwu Panhard powodziło się naprawdę dobrze. Lekko opancerzony pojazd VBL (Véhicule Blindé Léger), opracowany w 1988 roku, był wielkim sukcesem, czego wyrazem było około 2300 egzemplarzy, zbudowanych od 1990 roku.
Niewielki, wytrzymały i praktyczny VBL należał do najlepszych wyprodukowanych przez ten koncern pojazdów i przyczynił się do przetrwania marki Panhard po zakupieniu jej w 2004 roku przez Auverland, a następnie w 2012 roku przez Renault Trucks Defence.
Nic dziwnego, że podjęto próbę kontynuacji tegoż sukcesu w postaci kolejnego tego typu pojazdu, oznaczonego jako VBR (Véhicule Blinde Roues). Rozwój VBR rozpoczął się w 2001 roku jako prywatne przedsięwzięcie Panharda, a opierał się na dwóch założeniach:
- Zwiększeniu ładowności względem VBL
- Przystępnej cenie
Celem realizacji pierwszego założenia powiększono bazową konstrukcję VBL, którą wykorzystano w nowym pojeździe. Dzięki temu VBR mógł unieść więcej ładunku i do tego potencjalnie też cięższe systemy uzbrojenia, w tym zdalnie sterowane wieże. Aby zrealizować drugie założenie, w konstrukcji pojazdu wykorzystano szereg „cywilnych” komponentów (w tym silnik i skrzynię biegów).
Prototyp VBR zbudowano i pokazano publiczności w 2002 roku. Ważył on około 8 ton i miał dwuosobową załogę – kierowcę po lewej stronie, zaś po prawej dowódcę/operatora broni, odpowiedzialnego za kontrolowanie stacji broni na dachu pojazdu. Pojazd został przystosowany do przewozu 2,5 ton ładunku lub w konfiguracji transportera opancerzonego od 2 do 8 żołnierzy.
Stację zdalnie sterowanej broni uzbrojono w ciężki karabin maszynowy M2 kal. 12,7 mm (.50 cala), oprócz tego w ofercie była szeroka gama systemów broni ciężkich, w tym działka automatyczne, wyrzutnie granatów i pociski rakietowe. W 2004 roku zaprezentowano publiczności wariant wyposażony w wyrzutnię PPK SWARM.
Pojazd napędzany był silnikiem Diesla MTU 4R106 o mocy 325 KM, który umożliwiał rozwinięcie maksymalnej prędkości wynoszącej około 110 km/h.
Opancerzenie odpowiadało 2 poziomowi standardu STANAG czyli chroniło załogę przez amunicją PP kal. 7,62 mm oraz odłamkami pocisków kal. 155 mm, eksplodującymi w odległości 80 metrów. Zgodnie z danymi udostępnionymi przez Panhard możliwe jest zwiększenie ochrony do 4 poziomu, co oznacza odporność na ostrzał PP kal. 14,5 z odległości 200 i więcej metrów oraz na odłamki 155 mm, eksplodujące w odległości 60 metrów. Po wprowadzeniu prototypu pojazd wyposażono w izraelski system obrony aktywnej Iron Fist.
Prototyp VBR przykuł sporo uwagi, ale nie znalazł żadnych nabywców. Do zakupu VBR przymierzała się wprawdzie Libia, ale niestabilna sytuacja polityczna i późniejszy upadek reżimu Kadafiego udaremniły sfinalizowanie zamówienia. Niejakie zainteresowanie wykazała Rosja, ale jak na razie nic ponadto. W swoim katalogu z roku 2016 Panhard wciąż jeszcze oferuje VBR, ale póki co od 14 lat czeka na pierwszego nabywcę.
W Armored Warfare VBR będzie cięższym następcą VBL 6 poziomu. To ekstremalnie zwinny pojazd i przedni zwiadowca, zdolny do niesamowitych manewrów. Podobnie jak w przypadku poprzednika gracze będą mogli wybrać pociski kierowane lub automatyczne działko kal. 30 mm (to najlepsze opcje uzbrojenia), dzięki czemu pojazd może być zdolny do wszystkiego (nadawał się będzie do każdego stylu gry).
Mamy nadzieję, że przypadnie Wam do gustu. Do zobaczenia na polu bitwy!
