Do najważniejszych właściwości każdego – pojazdu opancerzonego zalicza się jego siła ognia. Nie rozchodzi się tu jednakże o jedną wartość, lecz ściśle rzecz biorąc o zestaw właściwości, które można podzielić na dwie grupy: właściwości działa oraz właściwości pocisków. W dzisiejszym odcinku „Pamiętników deweloperów” skoncentrujemy się na tych ostatnich.
W Armored Warfare każde działo zdolne jest do strzelania więcej niż jedną kategorią występujących w grze pocisków. Te kategorie to:
- Penetratory kinetyczne, zwane też pociskami kinetycznymi
- Pociski kumulacyjne, zwane też pociskami HEAT
- Pociski odłamkowo-burzące, w skrócie POB
Po odblokowaniu dowolnego pojazdu prawie zawsze możesz wybrać pomiędzy różnymi rodzajami pocisków. Często można też odblokować dodatkowe rodzaje pocisków za zdobytą w bitwie reputację. Każdy rodzaj pocisku zachowuje się inaczej i sprawdza się najlepiej w określonych sytuacjach. Oprócz tego w grze ma określoną wartość penetracji (zwaną współczynnikiem penetracji opancerzenia), która określa grubość pancerza, jaką pocisk jest w stanie przebić. Mechanizm penetracji jest nieco inny dla każdego rodzaju pocisku. Niniejszy artykuł opisuje, jak zachowują się różne klasy pocisków w różnych sytuacjach.
Pociski kinetyczne
Kinetyczne penetratory to najbardziej rozpowszechniona amunicja w Armored Warfare. Ich nazwa wzięła się od energii kinetycznej, wykorzystywanej do zniszczenia celów. W gruncie rzeczy pociski te to bardzo szybkie metalowe obiekty o różnych kształtach - od zwykłej kuli do pocisków wykonanych z ekstremalnie twardych stopów. Ten rodzaj pocisków jest uniwersalny. W Armored Warfare można go użyć przeciwko wielu różnym celom - od lekkich czołgów i opancerzonych wozów bojowych do najcięższych czołgów. Choć amunicja ta ma niższy współczynnik penetracji i zadaje mniej obrażeń niż inne rodzaje pocisków, może poważnie uszkodzić pancerz kompozytowy, z którym nie radzą sobie pociski HEAT.
Kiedy pocisk kinetyczny trafia w pancerz pojazdu, jego współczynnik penetracji, zmodyfikowany przez określony czynnik losowy, jest porównywany z wartością skutecznej grubości opancerzenia pojazdu (w przypadku pocisków kinetycznych kąt uderzenia jest korygowany o 5 stopni; mechanizm ten nie odnosi się do innych rodzajów pocisków). Jeśli współczynnik penetracji jest większy niż skuteczna grubość pancerza, pocisk przebija opancerzenie, powodując zniszczenia. Pociski kinetyczne są w stanie przebić kilka warstw ekranu przeciwkumulacyjnego, ale powodują obrażenia tylko wówczas, kiedy dojdzie do penetracji głównego pancerza pojazdu. Za każdym razem, kiedy pocisk przebija ekran przeciwkumulacyjny, współczynnik penetracji zmniejsza się o każdorazową wartość grubości warstwy do momentu, kiedy zderzy się z głównym pancerzem pojazdu.
Należy też wspomnieć o dwóch największych minusach te amunicji. Po pierwsze, pociski kinetyczne tracą część penetracji na odległość. Po drugie, zadają mniejsze obrażenia niż pozostałe dwa rodzaje amunicji. Zdają egzamin co prawda w prawie każdej sytuacji, ale w pewnych okolicznościach użycie innych rodzajów pocisków może przynieść lepsze rezultaty.
Do pocisków kinetycznych zaliczają się różnego rodzaju pociski PP, APCR, APOS i APFSDS. Specjalnym podtypem amunicji kinetycznej są pociski zapalające, które z większym prawdopodobieństwem powodują zapalenie się silnika trafionego pojazdu. Choć mają niższy współczynnik penetracji i zadają mniej obrażeń niż inne rodzaje pocisków, mogą poważnie uszkodzić pancerz kompozytowy, z którym nie radzą sobie pociski HEAT. Pomimo łatwiejszej penetracji w określonych sytuacjach w inne rodzaje pocisków mogą przynieść znacznie lepsze efekty.
Główne właściwości tego rodzaju amunicji:
- skuteczna przeciwko większości celów
- zadaje mniejsze obrażenia niż inne rodzaje pocisków
- traci penetrację na odległość
Pociski kumulacyjne
Użyte po raz pierwszy podczas II wojny światowej przeciwpancerne pociski kumulacyjne, nazywane też pociskami HEAT, wykorzystują do przebicia opancerzenia bardzo gorący strumień stopionego metalu, jaki powstaje przy detonacji głowicy. Są skuteczne wobec prawie wszystkich rodzajów pancerza. Główna zaleta tego rodzaju pocisków polega na tym, że ich działanie nie bazuje na energii kinetycznej i że można nimi strzelać zarówno z różnych mniej potężnych dział jak i z granatników piechoty. Oprócz tego pociski HEAT nie tracą penetracji wraz z odległością, ogólnie mają bardzo wysoki współczynnik penetracji i zadają znacznie więcej obrażeń niż pociski kinetyczne.
Niestety, duże plusy idą w parze z pokaźnymi minusami. Pociski kumulacyjne lecą wolniej niż kinetyczne i po detonacji, niezależnie od powierzchni, tracą bardzo szybko zdolność penetracji, co sprawia, że bardzo skuteczną ochronę przed nimi stanowi ekran kumulacyjny: od chwili detonacji do momentu, kiedy ładunek kumulacyjny zderzy się z głównym opancerzeniem pojazdu, straci on większość mocy penetracji. Ponadto istnieją określone rodzaje opancerzenia, które zapewniają wzmożoną ochronę przeciwko temu rodzajowi amunicji bądź wręcz neutralizują jej działanie – nowoczesne czołgi z pancerzem kompozytowym są odporne na większość pocisków HEAT, a zainstalowanie pancerza reaktywnego na Twoim czołgu zapewni mu solidną ochronę przeciwko większości zaawansowanych pocisków kumulacyjnych.
To dlatego amunicja kumulacyjna jest najbardziej skuteczna przeciwko celom bez ekranu przeciwkumulacyjnego lub dodatkowych modułów ochronnych takich jak ERA lub lekko opancerzonym celom, które nie są w stanie zatrzymać takich pocisków.
Wyróżnia się dwie główne kategorie pocisków HEAT – pociski przeciwpancerne HEAT i pociski rakietowe, obydwa bazujące na działaniu ładunków kumulacyjnych.
W Armored Warfare pociski HEAT mogą być bardzo skuteczne, aczkolwiek trochę nieobliczalne, jeśli stosuje się je z należytą dozą ostrożności. Wyróżnia się ponadto specjalny podrodzaj głowic HEAT, zwany „głowicami tandemowymi” – te pociski rakietowe skonstruowano tak, by redukowały efekt EFA i tym samym ochronę, jaką zapewnia czołgom pancerz reaktywny.
Główne właściwości tego rodzaju amunicji:
- brak utraty penetracji na odległość
- bardzo wysokie obrażenia
- nieskuteczna przeciwko określonym rodzajom pancerza
Pociski odłamkowo-burzące
W podstawowej formie pociski odłamkowo-burzące stanowią pojemniki z materiałem wybuchowym, przeznaczone do niszczenia siły żywej i miękkich celów poprzez siłę eksplozji i odłamki. Siła eksplozji zadaje nie tylko kolosalne obrażenia głównemu celowi - eksplozja powoduje uszkodzenia celów w określonym promieniu od punktu uderzenia (tak zwane obrażenia obszarowe). Faktycznie pociski POB powodują większe obrażenia niż pozostałe dwa rodzaje amunicji. Oznacza to, że wybuch pocisku odłamkowo-burzącego może uszkodzić wiele modułów pojazdu.
Siłę tę równoważy jednakże penetracja pocisków odłamkowo-burzących, która jest znacznie słabsza niż pozostałych rodzajów pocisków. To dlatego amunicja HEAT jest w pełni skuteczna tylko przeciwko celom z bardzo cienkim opancerzeniem takim jak opancerzone wozy bojowe – cele z grubym pancerzem znacznie obniżają jej skuteczność, nawet jeśli trafienie POB zadaje nieznaczne obrażenia.
W Armored Warfare pociski odłamkowo-burzące tworzą po uderzeniu falę uderzeniową. Obrażenia powodowane przez eksplozję maleją wraz z odległością – im dalej znajduje się obiekt od punktu zderzenia, tym mniejsze są jego obrażenia. Niski współczynnik penetracji tych pocisków zazwyczaj chroni cele przez masywnymi obrażeniami, typowymi dla pełnego przebicia. Z drugiej strony penetrujące uderzenia POB zadają ekstremalne obrażenia i generują uszkodzenia odłamkami – fragmenty opancerzenia w pojeździe uszkadzają lub niszczą moduły wewnętrzne i ranią członków załogi w promieniu eksplozji pocisku.
Pociski odłamkowo-burzące sieją spustoszenie, ale są trochę nieprzewidywalne. Sprawdzają się najlepiej przeciwko bardzo lekko opancerzonym celom.
Główne właściwości tego rodzaju amunicji:
- ekstremalnie wysokie obrażenia w promieniu eksplozji, przy czym obrażenia spowodowane wybuchem maleją wraz z odległością od punktu uderzenia
- słaba penetracja
- bardzo skuteczna przeciwko lekko i mało skuteczna przeciwko ciężko opancerzonym celom
Pociski przeciwpancerno-odłamkowo-burzące z plastycznym materiałem wybuchowym (HESH/HEP) stanowią specjalny podrodzaj POB. W przeciwieństwie do klasycznych POB, które bez penetracji nie tworzą fali uderzeniowej w pojeździe, pociski HESH ją tworzą i mogą zniszczyć moduły i ranić członków załogi, co sprawia, że są skuteczne także przeciwko ciężko opancerzonym celom.
Penetracja w Armored Warfare
Tak wygląda proces penetracji krok po kroku:
- Działo wystrzeliwuje pocisk z określonym potencjałem penetracji. Jeśli pocisk trafi cel, rejestrowane jest trafienie.
- Uderzenie przez pocisk podlega normalizacji (zmianie o określoną wartość) – kąt uderzenia pocisków kinetycznych poprawiany jest o 5 stopni. Pozostałych rodzajów pocisków normalizacja nie dotyczy.
- Następuje kontrola rykoszetu - jeśli pocisk uderzy pod bardzo ostrym kątem (do 30 stopni od płaszczyzny poziomej), pocisk odbije się rykoszetem od pancerza, zmieniając krzywą balistyczną i zmniejszając swój współczynnik penetracji o 30 procent. Pociski, które odbiły się rykoszetem, mogą trafić inne cele, o ile ich nowa krzywa balistyczna przetnie się z innym celem.
- Pocisk, który nie odbił się rykoszetem, będzie miał wartość penetracji, zmodyfikowaną przez określony czynnik losowy (10 procent dla PP i POB, zaś 15 procent dla pocisków HEAT) i przejdzie test penetracji wobec wartości skutecznej (wartości zmodyfikowanej przez kąt) pancerza, który trafi.
- Jeśli test penetracji wypadnie pomyślnie, pocisk przebije się do środka czołgu, powodując uszkodzenia modułów (w przypadku pocisków kinetycznych lub kumulacyjnych) lub eksploduje w środku, powodując masywne uszkodzenia modułów w obrębie określonego promienia rażenia.
Tylko pociski, które przebiją pancerz czołgu podstawowego, mogą zadać obrażenia (za wyjątkiem pocisków odłamkowo-burzących). Przebicie ekranu przeciwkumulacyjnego lub innych rodzajów zewnętrznych modułów nie spowoduje uszkodzeń pojazdu.
