W centrum uwagi: Challenger 2 ATDU

Challenger 2 ATDU przedstawia sobą daleko posuniętą modernizację konstrukcji Challenger 2. Jego oznaczenie to skrót od „Armoured Trials and Development Unit”. Program zwany Armoured Trials and Developemen Unit przewidywał – jak jego nazwa sugeruje – testowanie różnych modernizacji brytyjskich pojazdów opancerzonych. Jego siedziba główna znajduje się w Bovington (podobnie jak słynne muzeum czołgów), a zatrudnionych jest w nim około 80 osób.

Jeden z projektów, w które zaangażowany był ATDU, polegał na testowaniu ulepszeń czołgu podstawowego Challengera 2. W testach brała udział eksperymentalna wersja Challengera 2, zwana powszechnie „Megatronem”. Model Challengera 2 ATDU opiera się na „Megatronie” i różni się od wyjściowej konstrukcji kilkoma ulepszeniami.

Ulepszenia opancerzenia Challengera 2 są rozległe i obejmują najnowszą wersję grubego pancerza Dorchester (nazwa pochodzi od miejsca produkcji) oraz zainstalowany po bokach pojazdu zestaw pancerza reaktywnego. Po poprzednich wersjach pojazd odziedziczył na tyle ekran siatkowy, chroniący przed PPK. Co ciekawe, najnowszy wariant Dochestera nie wykorzystuje zubożonego uranu, lecz zamiast niego pancerz podobny do pancerza typu NERA.

Najbardziej radykalne zmiany, jakie zaproponowano i przetestowano w pojeździe, dotyczyły siły ognia. Stanowisko ładowniczego zastąpiono automatem ładowania. Zaprojektowano, wyprodukowano i przetestowano przy tym specjalnie dla Challengera 2 kilka automatów ładowania kal. 120 mm. Dwa wyprodukowane przez Fairey można obecnie podziwiać w muzeum czołgów w Bovington. W rachubę brano zarówno automat ładowania typu „bustle” jak i karuzelowy automat ładowania.

W konfiguracji tej działonowy (wcześniej siedzący bardziej po prawej stronie) byłby jednocześnie ładowniczym, i zająłby stanowisko po lewej stronie wieży, z którego to powodu zachowano właz ładowniczego. To z kolei spowodowało inny, być może nie tak oczywisty problem - wynikający z pytania, co zrobić z poprzednimi ładowniczymi Challengera? Na szczęście dla nich nie zatwierdzono automatów ładowania we wszystkich Challengerach.

Program armaty kalibru 140 mm jest innym przykładem. Pierwotnie została ona opracowana i przetestowana na Chieftainie i dawałaby się zamontować na wieży Challengera 2, ale ATDU nigdy jej nie przetestował. Cała koncepcja zamontowania armaty kal. 140 mm na istniejącym czołgu podstawowym miała szereg niedociągnięć. Ostatecznie zadecydowano, że działo to jest zbyt kosztowne i niekoniecznie ma rację bytu - oprócz tego Challenger 2 sprawował się wręcz fenomenalnie w porównaniu ze starszymi pojazdami radzieckimi.

Prawdopodobnie największym minusem koncepcji był rozmiar pocisków oraz fakt, że wieża byłaby za ciasna dla masywnej amunicji kalibru 140 mm.

Aby taki kaliber wchodził w rachubę, należałoby zainstalować Challengerze 2 automat ładowania lub co najmniej asystenta ładowniczego. Zresztą faktycznie zaprojektowano automat ładowania 140 mm, ale nigdy go (poza makietą) nie zrealizowano. Jego instalacja wymagałaby gruntownej przebudowy tylnej części wieży, której to przeprojektowanie przewidywała również koncepcja automatu ładowania 140 mm.

Challenger 2 ATDU nie jest oficjalnym brytyjskim oznaczeniem wojskowym, ale odpowiada polityce Armored Warfare, zainteresowanej eksperymentalnymi technologiami. Jako ATDU testuje wszystkie zaawansowane technologie tego pojazdu, postanowiliśmy pokazać ostateczny rozwój Challengera 2 na tym wariancie.

Istnieje również koncepcja Challengera 3, ale projekt ten nigdy nie wyszedł poza wczesne stadium makiety. Ponadto w związku z finansowymi ograniczeniami w armii brytyjskiej eksperymentalna wersja Challengera 2, bazująca na testach ATDU, ma większe szanse na powodzenie.

„Megatrona” ATDU można podziwiać co rok podczas słynnego na całym świecie pancernego festiwalu Tankfest w Bovington.

Challenger 2 ATDU jest w Armored Warfare czołgiem podstawowym jest najlepiej opancerzonym pojazdem w Armored Warfare. Co się tyczy samej ochrony, niektóre czołgi podstawowe nawet nie mają co się mierzyć z tym gigantem. Choć grubość opancerzenia jest porównywalna z innymi czołgami podstawowymi, kompozycja pancerza i obecność zestawu ERA, ekranu siatkowego i dwóch gniazd na modyfikacje sprawia, że bardzo ciężko jest uszkodzić ten pojazd, nie wspominając nawet o jego kompletnym zniszczeniu.

Challenger 2 nie musi też narzekać na mobilność, przy czym do wyboru ma dwa silniki, i pod względem siły ognia też nie zostaje z tyłu. W przeciwieństwie do Armaty, która ma do wyboru dwa działa, armata Challengera 2 musi być ulepszona do działa kal. 140 mm, aby być w pełni konkurencyjna. Ale to tylko niewielki minus, który z kretesem wyrównuje doskonały poziom ochrony.

We wprawnych rękach Challengera 2 ATDU trudno jest zatrzymać i zwykle jest konieczny manewr oskrzydlenia, aby spenetrować jego słabsze boki i tył. Kluczem do sukcesu w wypadku tego pojazdu jest położenie na bardzo gruby pancerz przedni oraz ochrona boków i tyłu przed tak szybkimi pojazdami jak SPHINX czy PL-01. Przy czym, nawet „wymanewrowany” Challenger 2 ATDU bynajmniej nie musi przegrać wali i spokojnie może uchodzić za jeden z najlepszych pojazdów na polu walki.

• Poziom: 10
• Klasa: Czołg podstawowy
• Punkty Życia: 3520
• Załoga: Dowódca, Działonowy, Kierowca
• Współczynnik kamuflażu: 0,05
• Zasięg widzenia: 360 metrów

• Skład pancerza: Kompozytowo-uranowy
• Modyfikatory: 2.05 vs. PP, 3.0 vs. PK, 2.05 vs. OB
• Skuteczność (grubość efektywna) przeciwko PP: 861/779/164
• Skuteczność (grubość efektywna) przeciwko PK: 1260/1140/240

• Skład pancerza: Kompozytowo-uranowy
• Modyfikatory: 2.05 vs. PP, 3.0 vs. PK, 2.05 vs. OB
• Skuteczność (grubość efektywna) przeciwko PP: 953/933/359
• Skuteczność (grubość efektywna) przeciwko PK: 1395/1365/525

Główne uzbrojenie: 120mm L30A1

• Ładowanie: Automat
• Kaliber: 120mm
• Czas przeładowania: 8.57 sekundy
• Czas celowania: 2.9 sekundy
• Celność: 0.10
• Elewacja/Depresja armaty: +20/-10 (Przód), -2 (tył)
• Obrót wieży: 28.56 stopnia/s

Główne uzbrojenie (Zmodernizowana): Prototypowa armata 140 mm

• Ładowanie: Automat
• Kaliber: 140mm
• Czas przeładowania: 9 sekundy
• Czas celowania: 2.9 sekundy
• Celność: 0.11
• Elewacja/Depresja armaty: +20/-8 (Przód), -2 (tył)
• Obrót wieży: 28.56 stopnia/s

Silnik: 8 Alpha Hybrid Engine CR2

• Przyspieszenie do 32 km/h: 7.3 sekundy
• Maksymalna prędkość: 59.4 km/h

Silnik modernizacja: MTU 833 Diesel Engine

• Przyspieszenie do 32 km/h: 7.0 sekundy
• Maksymalna prędkość: 59.4 km/h

Ulepszenia mobilności:

• Ulepszone zawieszenie (poprawia obsługę pojazdu w trudnym terenie o 10%)
• Vehicle Integrated Control Unit (zwiększa przyspieszenie pojazdu na miękkim lub trudnym terenie do maksymalnie 7,5 %)

Podstawowe wyposażenie:

• Challenger 2 ATDU Technology

Modernizacje:

• Granaty dymne (pojazd może wystrzelić jeden granat dymny)
• Termowizor (zwiększa skuteczność podświetlania przez liście o 30%)
• Ulepszony FCS (redukuje czas celowania o 20%)
• Common Battlefield Applications Toolset (zwiększa zasięg widzenia pojazdu o 40 metrów)

• Pancerz
• Pancerz
• Siła ognia
• Uniwersalny

• Zahartowany w boju (9500 Złota)
• 1.012.850 Kredytów (135020 Reputacji)
• 1.012.850 Kredytów (135020 Reputacji)
• 1.012.850 Kredytów (135020 Reputacji)
• 1.012.850 Kredytów (135020 Reputacji)