Na warsztacie BMD-2M

Historia serii BMD zaczęła się w 1969 roku wraz z wprowadzeniem BMD-1 jako ekwiwalentu BMP-1 na wyposażenie rosyjskich wojsk powietrznodesantowych (WDW). BMD-1 miał zasadniczo to samo uzbrojenie, ale był znacznie lżejszy. Głównym wymogiem BMD-1 i wszystkich jego następców była mianowicie niewielka i lekka konstrukcja, nadająca się do transportu drogą powietrzną samolotami Antonow An-12 i Iljuszyn Il-76 oraz zrzutu przy pomocy spadochronów. Oprócz tego miał to być pojazd amfibijny.

Wymagania dotyczące masy i gabarytów pojazdu miały swoje minusy: wóz był mały i do tego słabo opancerzony (zasadniczo był odporny tylko na ostrzał z broni ręcznej). Wprawdzie był na tyle uzbrojony, by poradzić sobie z umocnionymi pozycjami i tym samym wesprzeć lekko uzbrojone jednostki powietrznodesantowe, nie mniej jednak był ekstremalnie narażony na ostrzał, co stanowiło poważny problem zwłaszcza podczas walk w terenach zurbanizowanych.

Pomimo tych minusów zbudowano kolejną konstrukcję w postaci BMD-2, stosując się do tych samych wymogów. Uzbrojony tak samo jak BMP-2 wóz trafił do służby w 1985 roku..

Rozwój i historia służby serii BMD będą tematem przyszłego artykułu, ale warto nadmienić, że wóz ten brał udział w późniejszych etapach wojny w Afganistanie, w wojnach czeczeńskich, w wojnie w Osetii Południowej w 2008 roku i - ostatnio - w konflikcie na Ukrainie. Do dzisiaj BMD-2 stanowi trzon rosyjskich sił powietrznodesantowych - na służbie znajduje się jeszcze około 850 egzemplarzy. I choć bez wątpienia przyszłość należy do BMD-4M, podejmowano próby modernizacji BMD-2, aby sprostał wymogom współczesnego pola bitwy.

W 2010 roku w mieście Żukowskij przedstawicielom rosyjskiego Ministerstwa Obrony zademonstrowano zmodernizowany wariant BMD-2. W 2013 roku Ministerstwo to podjęło decyzję o modernizacji 34 BMD-2 za 170 milionów rubli. Zmodernizowany wariant (bazowany na wariancie z 2010 roku z oznaczeniem BMD-2M) zaprezentowano rosyjskiemu Ministerstwu Obrony w 2014 roku, co zaowocowało kontraktem na modernizację 200 BMD-2 do standardu BMD-2M do 2017 roku..

Głównym ulepszeniem jest moduł bojowy Bereg, bazujący na tych samych ulepszeniach co BMP-2 Berezhok. Wbrew marketingowym zapewnieniom nie rozchodzi się tu o kompletnie nową wieżę, lecz raczej ulepszenie siły ognia i elektroniki standardowych konstrukcji wieży z BMP-2/BMD-2.

Nowy jest celownik działonowego z termowizorem (ten sam model co w BMD-4M) oraz nowy, cyfrowy system kierowania ogniem. Ponadto ulepszono stabilizator działa (nowy model o nazwie 2E36-6), zwiększający celność podczas jazdy oraz pływania. Starsze wyrzutnie ppk Fagot i Konkurs zastąpiono nowoczesną podwójną wyrzutnią PPK Kornet-M.

Zwiększenie ochrony pojazdu miał zapewnić nowy systemu wyrzutni granatów dymnych. Pojazd ma jednak wciąż to samo aluminiowe opancerzenie i prawdopodobnie oryginalny silnik 5D20 o mocy 240 KM, choć domagano się zwiększenia jego mobilności. Wreszcie, nowa radiostacja R-168-25U-2 oznaczała poprawę systemów łączności.

Rosyjskie Ministerstwo Obrony twierdzi, że ulepszenia te oznaczają czterokrotne, jeśli nawet nie sześciokrotne zwiększenie wartości bojowej. Jak zawsze, należy podejść do tego typu deklaracji z pewną dozą sceptycyzmu. Program modernizacji BMD-2M jeszcze się nie zakończył, aczkolwiek trochę się spowolnił, prawdopodobnie z powodów finansowych. Nie mniej jednak pod koniec 2016 roku pierwsze 30 pojazdów mają zostać dostarczone jednostkom powietrznodesantowym w Ussuryjsku.

W Armored Warfare BMD-2M zastąpi Bradleya na poziomie 6, w linii BMD. Sam Bradley zostanie zmodernizowany do wariantu M2A3 i przeniesiony do 8 poziomu w nowo utworzonej linii zachodnich opancerzonych wozów bojowych - tuż nad zbalansowanym Warriorem Milan 7 poziomu. Więcej szczegółów ujawnimy w przyszłości.