Na warsztacie: M1A2 SEP v3

M1 Abrams należy bez wątpienia do najbardziej znanych czołgów wszech czasów. Jego początki były skromne, ale już podczas operacji Pustynna Burza obrósł w sławę, kiedy zdominował pole bitwy, zostawiając daleko w tyle starsze radzieckie konstrukcje i ich tanie chińskie podróbki.

Historii naszego bohatera są poświęcone następujące artykuły:

• Whispering Death („szeptająca śmierć”) – część I (tylko po angielsku)
• Whispering Death („szeptająca śmierć”) – część I (tylko po angielsku)
• Wprowadzenie do serii M1 Abrams

W Armored Warfare serię Abrams reprezentują następujące pojazdy:

• XM1
• M1
• M1A1
• M1A2
• XM1A3

Oraz XM1 FSED Premium. W Balansie 2.0 dołączy do nich kolejny członek rodziny M1 Abrams – M1A2 SEP v3.

Na przestrzeni ostatnich dekad Abrams przeszedł kilka dużych modernizacji. System Enhancement Package v3 (SEP), za który odpowiedzialny jest General Dynamics, to najnowszy krok modernizacji. W porównaniu z wcześniejszym modelem SEP v2 z 2005 r. SEP v3 przedstawia sobą technologiczny skok naprzód o co najmniej dekadę.

Zademonstrowany po raz pierwszy publiczności w 2015 roku na wystawie AUSA w Waszyngtonie SEP v3 odróżnia się od poprzednika dużą liczbą ulepszeń, dotyczących czasu reakcji (pojazd ma możliwie szybko wiązać przeciwnika walką), zdolności do walki przy każdej pogodzie oraz dystansu w walce (pojazd musi związać wroga walką, zanim sam zostanie zaatakowany).

Oprócz tego w czołgu zainstalowano nowy system kamer termowizyjnych trzeciej generacji FLIR (Improved Forward-Looking Infrared) dla dowódcy i działonowego. Od poprzednich wersji system ten (odbierający długie i średnie fale) różni się tym, że może odkryć cele z większych odległości w trudnych warunkach atmosferycznych (mgła, dym) nawet wówczas, jeśli wyposażone są one w środki, utrudniające wykrycie przez czujniki podczerwieni (na przykład specjalne farby).

Aby zapewnić SEP v3 przewagę na polu bitwy, opracowano specjalnie dla niego nowy rodzaj amunicji. Pocisk AMP zastąpił starszy przeciwpancerny MPAT. Można go zaprogramować tak, aby operował w trzech trybach – może detonować w momencie trafienia, detonować z opóźnieniem lub wybuchnąć w powietrzu (dzięki czemu pokrywa odłamkami duży teren, co jest bardzo skuteczne w zwalczaniu piechoty i miękkich celów). Pocisk jest odpowiedzią na duże zapotrzebowanie na czołgi operujące w środowiskach zurbanizowanych, często przeciwko ukrytym drużynom ppk.

Oprócz tego nowy przeciwpancerny pocisk M829A4 jest w stanie przebić najnowsze środki ochrony czołgu, takie jak rosyjski pancerz reaktywny Relikt (którego dane są jednakże objęte klauzulą tajności). Kolejną mocną stroną nowego pocisku jest nowy materiał miotający, dzięki któremu osiągi pocisku pozostają takie same bez względu na panującą na zewnątrz temperaturę. Wiedzieć należy, że zachowanie pocisków kinetycznych w dużym stopniu zależy od temperatury, co przedstawia duży problem zwłaszcza podczas operacji w bardzo zimnych (lub bardzo gorących) środowiskach. Rozwój pocisków M829A4 zaczął się w 2011 roku, a jego ostateczny koszt wyniósł 80 mln USD.

SEP v3 wyposażono ponadto w zdalnie sterowany system broni (CROWS) montowanej na górze wieży, dzięki czemu załoga może zwalczać cele bez narażenia na ostrzał. Dodatkowo w skład systemu CROWS wchodzi bardzo silna kamera dzienna, umożliwiająca operatorowi dalekosiężną obserwację otaczającego środowiska.

Bez zmiany pozostało opancerzenie i armata, za to pojazd zyskał generator APU (Auxiliary Power Unit), zasilający systemy czołgu w przypadku awarii turbiny. Zmiana ta, choć na pierwszy rzut oka nieznaczna, ma potencjał, aby poprawić często krytykowane zużycie paliwa (turbina nie musi być włączona przez cały czas) oraz koszt konserwacji turbiny.

Dodatkowe wyposażenie to m. in:

• Zestaw przeciwko improwizowanym urządzeniom wybuchowym
• Zmodernizowany system kierowania ogniem (łącze danych amunicji, pozwalające na użycie najnowszych pocisków, w tym te znajdujące się jeszcze w fazie rozwoju)
• Ulepszony interfejs załogi (w tym nowy Vehicle Health Maintenance System, informujący bezpośrednio załogę o stanie pojazdu)
• Ulepszona łączność

Testy nowego modelu Abramsa zaczęły się na początku 2015 r. Do słynnego ośrodka wojskowego Aberdeen Proving Ground w Maryland i Yuma Proving Grounds w Arizonie trafiło łącznie siedem prototypów. Oficjalnie testy mają potrwać do 2020 r.

Projekt jest jednakże objęty trybem Engineering Change Proposal (ECP), który umożliwia ominięcie niektórych biurokratycznych schodów, związanych z wprowadzeniem zupełnie nowego modelu) i nie wykluczone, że pierwsze egzemplarze M1A2 SEP v3 (zmodernizowane egzemplarze M1A2 SEP v2) trafią do armii USA w 2017 r., zaś oficjalnie w drugiej połowie 2010 r.