Na warsztacie: Obiekt 225

Dowódcy!

Dziś opowiemy Wam o pojeździe-nagrodzie, który będzie dostępny podczas nadchodzącego wydarzenia – oto czołg podstawowy Obiekt 225!

Projekt czołgu podstawowego Obiekt 225 (nie mylić z Obiektem 225 z czasów wojny, który był czołgiem ciężkim KV-5) został opracowany na początku lat 70. i miał on stanąć do konkursu na kolejny radziecki czołg podstawowy na lata 80. O kontrakt ubiegały się trzy biura projektowe – z Leningradu (Zakłady im. Kirowa), Charkowa i Czelabińska. Niniejsza propozycja stanowiła zgłoszenie z Leningradu z biura pod kierownictwem N. S. Popowa.

Powstały dwie koncepcje – jedna z gazowym silnikiem turbinowym (Obiekt 225), druga z silnikiem wysokoprężnym (Obiekt 226). Rozważano zastosowanie wiele wariantów uzbrojenia, w tym kalibrów 125 mm i 130 mm.

Pierwsza wersja czołgu została zaprezentowana w listopadzie 1971 roku. Pojazd ten był dość zachowawczym projektem, który odpowiadał założeniom radzieckiej myśli pancernej – obsługiwała go trzyosobowa załoga, a czołg był wyposażony w mocno nachylone kompozytowe opancerzenie przednie (warstwy stalowe i tekstolitowe) oraz niskoprofilową wieżę w kształcie patelni (z wypełnieniem kwarcowym lub z ceramicznych kulek). Pomimo niewielkiej masy (41-42 tony), czołg był wyjątkowo dobrze chroniony od przodu przed przez 550-600 mm RHAe (przeciwko głowicom HEAT, uważanym wówczas za główne zagrożenie). Dzięki temu przód czołgu był również odporny na 125 mm pociski APFSDS z tamtej epoki. Opancerzenie na bokach miało 70 mm grubości (z elementami tytanowymi), a dolna płyta czołowa (nachylona pod kątem 60 stopni) miała grubość 80 mm.

Czołg miał być uzbrojony w gładkolufowe działo D-89T 125 mm lub wyrzutnię gwintowaną LP-36V 130 mm. Wariant gładkolufowy został opracowany przez zakłady Uralmasz, a system broni gwintowanej stworzono w Permie. Obie bronie miały być automatycznie ładowane z 36-pociskowego magazynka karuzelowego umieszczonego pod wieżą, zaś 14 pocisków zapasowych miało być przechowywanych w innym miejscu w pojeździe. Oprócz pocisków APFSDS i HEAT, oba systemy uzbrojenia zostały zaprojektowane z myślą o PPK wystrzeliwanych z dział. Były to systemy Kobra i Gryuza, choć prace nad Gryuzą zostały przerwane stosunkowo wcześnie, bo już w 1971 roku. Dodatkowo czołg wyposażono w najnowocześniejszy system SKO o nazwie Morż. Działo miało być w pełni stabilizowane i zapewniać wartości depresji i elewacji w zakresie od -6 do +14 stopni.

Jak już wspomniano, pojazd miała napędzać jednostka turbinowa – VTDT-1000T o mocy 1000 KM – która jednak jeszcze wówczas nie była zbyt dopracowana. Zakładano, że oprócz doskonałej zwrotności, czołg będzie mógł się pochwalić maksymalną prędkością na poziomie 70 km/godz. Aby zaspokoić spory apetyt jednostki napędowej, należałoby przewieźć około dwóch ton paliwa, co zapewniłoby czołgowi maksymalny zasięg około 600 km. Alternatywna propozycja Obiekt 226 była wyposażona w silnik Diesla 2V16.

W 1972 r. zbudowano pełnowymiarową makietę czołgu, ale na tym to przedsięwzięcie się skończyło. Podczas weryfikacji projektu stwierdzono, że nie zapewnia on wystarczających korzyści w porównaniu z istniejącymi czołgami podstawowymi, a jednocześnie jest znacznie droższy, między innymi ze względu na zastosowanie tytanu. Ponadto projekt ten został oceniony gorzej niż charkowski Obiekt 450 (zwany także T-74).

Projekt anulowano około 1974 r. na rzecz rozwoju prototypu Obiektu 219 (również z Leningradu), który miał stać się modelem T-80.

W Armored Warfare Obiekt 225 będzie czołgiem podstawowym premium na 6. poziomie.

Podobnie jak inne radzieckie czołgi podstawowe z tamtych czasów i ten będzie miał niską sylwetkę przez co trudno go będzie trafić. Ponadto pojazd ten będzie miał mniejszą masę niż jego zachodnie odpowiedniki. Wszystko jednak ma swoją cenę – Obiekt 225 nie jest wyposażony w żadne systemy ERA, NERA ani SOA i może polegać tylko na swoim przednim pancerzu kompozytowym. Czyli poziom ochrony tego czołgu będzie nieco niższy niż innych czołgów podstawowych na poziomie 6., takich jak T-80B w konfiguracji z ERA.

Z drugiej strony będzie on zapewniał konkretne przyspieszenie, wysoką prędkość maksymalną i dużą zwinność dzięki silnikowi z turbiną gazową o mocy 1000 KM. Dzięki jego aktywnej zdolności na krótki czas będzie można jeszcze bardziej zwiększyć jego mobilność. Na uwagę zasługuje również nieszablonowy wybór pomiędzy dwoma systemami defensywnymi – dostępna będzie wytwornica dymu lub wyrzutnia granatów dymnych.

Siłę ognia zapewniać będzie 130 mm działo strzelające pociskami APFSDS, bardzo dobrymi pociskami HEAT, pociskami HE oraz potężnymi PPK. Ostatni typ pocisków będzie w stanie przebić się przez większość pancerzy po zastosowaniu ulepszenia w postaci modułu naprowadzania poprawiającego jego kontrolę i odporność na SOA. Jeśli jednak Waszym celem jest zadawanie jak największych obrażeń, to powinniście się skupić na pociskach HEAT.

Dzięki doskonałej optyce i niewielkim gabarytom czołg będzie charakteryzował się doskonałym zasięgiem widzenia i wartością kamuflażu (jak na swoją klasę).

Podsumowując: mamy tu czołg podstawowy operujący w charakterze pojazdu wsparcia, który będzie najskuteczniejszy na średnich i długich dystansach, a to dzięki połączeniu przeciętnego opancerzenia, ale dobrej mobilności i siły ognia. Choć nie nadaje się na głównego prowodyra ataków (mimo swojej klasy), doskonale sprawdzi się w zasadzkach i zada mnóstwo obrażeń. Mamy nadzieję, że pojazd Wam się spodoba!

Do zobaczenia na polu bitwy!