Na warsztacie: Scorpion 90

Scorpion, do społu z Chieftainem i Challengerem, należy do plejady brytyjskich kultowych pojazdów okresu zimnej wojny. Opracowany w latach 60. zeszłego wieku wóz służył w brytyjskiej armii do 1994 roku. W innych krajach służy - w zazwyczaj zmodernizowanej formie - do dzisiaj.

Program modernizacji Scorpiona, który zlecono przedsiębiorstwu Alvis, zaczął się na początku lat 80. XX wieku. Oprócz ulepszeń uzbrojenia i modernizacji silnika (oryginalnie Jaguara) ulepszenia, które były ukierunkowane na eksport, różniły się znacznie między sobą. Przeważnie obejmowały lepsze systemy kierowania ogniem i celowniki działonowego (na przykład firmy Thales) oraz ulepszenia zawieszenia, mające na celu wydłużenie żywotności i zmniejszenie potrzeb konserwacji, ulepszone skrzynie biegów itd. Morał z tego taki, że powstały bardzo różne konfiguracje, wynikające z potrzeb zamawiających wóz krajów.

Scorpion 90 zalicza się do zmodernizowanych wariantów, będących jeszcze na służbie. Bazowa koncepcja pojazdu jest dość prosta – oryginalne działo kal. 76 mm zastąpiono działem CMI Defence (Cockerill) Mk.3 kal. 90 mm, osadzonym na zmodyfikowanej wieży Scorpiona, oznaczonej jako AC90. Alvis przeprowadził modernizację z myślą o eksporcie i czasem spotyka się oznaczenie wozu Scorpion 2.

Aluminiowy kadłub nie różni się niczym od starszych Scorpionów. Podobnie jak aluminiowa wieża, która oferuje ten sam poziom ochrony balistycznej co stara wieża (przód jest odporny na radzieckie pociski, jakimi strzela ciężki karabin maszynowy kal. 14,5, reszta pancerza na pociski PP kal. 7,62 mm), z tą różnicą, że jej przedni pancerz i osłona działa zostały przystosowane do działa Cockerill. Dodatkową ochronę wozu stanowią niemieckie wyrzutnie granatów dymnych KMW 76 mm.

Elewacja działa wynosi 30 stopni, depresja -8 stopni. Broń strzela różnymi pociskami, w tym przeciwpancernymi i odłamkowo-burzącymi. Wóz przewozi 43 pociski kal. 90 mm (wcześniej 40 pocisków kal. 76 mm).

Wenezuelski wariant wozu wyposażono w zaawansowany system kierowania ogniem Thales. Celowniki działonowego są w pełni stabilizowane i wyposażone w dalmierz laserowy z przetwornikiem termicznym.

Wóz jest zasilany 6-cylindrowym Dieslem T6.3544 z turbodoładowaniem o mocy 200 KM, połączonym ze skrzynią biegów David Brown Engineering TND-15D, i rozwija prędkość do 72 km/h.

Najsłynniejszym użytkownikiem Scorpionów jest Malezja, która w 1982 roku zamówiła 26 pojazdów. Wozy te są jeszcze na służbie. Nigeria z kolei w 1983 roku złożyła zamówienie na 33 egzemplarze Scorpiona 90 (z belgijskim systemem kierowania ogniem OIP-5), ale mało wiadomo na temat tej szczególnej transakcji. Kolejnym operatorem Scorpiona 90 jest Wenezuela, która w 1988 roku zamówiła około 80 wozów – kontrakt sfinalizowano w 1992 roku. Należy wymienić też Indonezję, która zamówiła nieznaną liczbę Scorpionów 90 w 1995 roku – analitycy szacują, że istnieje w sumie około setki indonezyjskich Scorpionów.

Era Scorpiona w Europie co prawda minęła, ale można wychodzić z założenia, że eksportowe modernizacje będą służyć w różnych częściach świata jeszcze przez lata.