Na warsztacie: T-80BVM

Dowódcy!

Z przyjemnością informujemy Was, że progresywny czołg podstawowy T-80BVM niedługo wjedzie do gry.

Jak już doskonale wiecie, do Armored Warfare wprowadzamy nowe pojazdy progresywne, aby uzupełnić grupę maszyn, która wcześniej kończyła się na T-80U. W październiku dodaliśmy T-80UM-1 Bars i ogłosiliśmy ostatni pojazd w tej grupie, ale poziom skomplikowania „środkowego” modelu okazał się zaskakujący, więc trochę się to przeciągnęło. Jednak udało nam się pokonać trudności i dziś opowiemy Wam o nim więcej.

Historia tego pojazdu jest dość złożona i zaczyna się na długo przed rozpadem Związku Radzieckiego. Wtedy to zaproponowano liczne modernizacje T-80 i niewiele by brakowało, aby wtedy też jego historia dobiegła końca, ponieważ w latach 90. po prostu brakowało pieniędzy. Rosyjska armia w tamtym okresie była w złym stanie i sytuacja nie uległa poprawie aż do początku XXI wieku. Nie oznacza to jednak, że nie podjęto żadnych prób, ponieważ pojawił się wtedy model T-80UM-1 Bars i Black Eagle – oba z roku 1997. Niemniej sensowne działania ruszyły dopiero po rozpoczęciu programu „Motobol” w 2005 lub 2006 roku.

Celem tego programu była modernizacja istniejącej floty rosyjskich T-80. Powodów ku temu było wiele, a najważniejszym był fakt, że pojazdy turbinowe lepiej radziły sobie w niskich temperaturach, a w magazynach armii zalegały ich tysiące, co pozwalało na wdrożenie masowej modernizacji czołgów. Innym pomysłem było sprzedanie części pojazdów zagranicę (do krajów takich jak Cypr i Jemen), ale to już inna historia.

Należy podkreślić, że program ten nie był tak naprawdę powiązany z Bars, ponieważ był on realizowany przez omskie zakłady Transmasz, a program Motobol rozpoczął się w leningradzkiej Fabryce Kirowa i biurze projektowym Specmasz w Petersburgu.

Celem programu była modernizacja posiadanych czołgów T-80B/BV i obejmował on rozwój wielu komponentów, a także opracowanie różnych wariantów T-80, w szczególności:

• T-80UA (modernizacja T-80U obejmująca działo 2A46M-4, ulepszony SKO 1A45-1, nową optykę działonowego i dowódcy oraz „miękki” SOA Sztora);
• T-80UE-1 (modernizacja T-80BV z 2005 roku, w tym wieża T-80UD, nowy silnik turbinowy GT-1250 1250 KM, APU 18 kW, ulepszony SKO 1A45-1, ERA Kontakt-5 zamiast Kontakt-1 i wiele innych elementów);
• T-80BV wyposażony w ERA Relikt (nieznane oznaczenie, jeden prototyp);
• Obiekt 219AM2 (T-80U z „twardym” SOA Arena-E), jeden prototyp;
• Obiekt 219M (radykalna modernizacja T-80BV, zwana także T-80BV-RM lub T-80UM), jeden prototyp.

Większość z tych pojazdów gdzieś zapodziała się na kartach historii. T-80UE-1 był w pewnym sensie produkowany masowo, ale też nie do końca, ponieważ Rosja nie mogła sobie pozwolić na zakup zbyt wielu egzemplarzy, więc został formalnie przyjęty na wyposażenie w 2005 roku, a w latach 2007-2008 ponoć z linii montażowych zjechało 10 egzemplarzy tego pojazdu. I to tyle.

Obiekt 219M jest ciekawszy, ponieważ to poprzednik pojazdu, o którym dziś mówimy. Pod wieloma względami Obiekt 219M (będziemy używać tej nazwy, ponieważ jest ona najpopularniejsza) był taką konstrukcją, jaką miał być T-80BVM. Wyposażono go w następujące modyfikacje:

• nowe działo 125 mm 2A46M-4 zastąpiło 2A46M-1,
• przestarzałe już wtedy PPK Kobra zastąpiono nowszym systemem 9K119 Refleks,
• nowy SKO o nazwie 45M.

W rezultacie efektywny zasięg ostrzału wzrósł o 15-20 procent. Efektywna szybkostrzelność w nocy została podwojona (oddanie każdego strzału trwało krócej).

Zastąpienie starego ERA Kontakt-1 najnowocześniejszym systemem Relikt i dodanie „twardego” SOA Arena-E zwiększyło wytrzymałość pojazdu. Natomiast jego mobilność wzrosła poprzez zwiększenie mocy silnika z 1250 KM do 1400 KM. Czołg był naprawdę doskonale wyposażony i posiadał nawet ochronę przeciwminową oraz kamuflaż Nakidka.

Prototyp został zaprezentowany około 2012 roku i był kilkakrotnie pokazywany publicznie, ale ze względu na zbyt wysoką cenę, nie rozpoczęto produkcji masowej. Czołg pokazywano przez kilka lat, aż w końcu zniknął. Podobno jego kadłub użyto w programie Burlak jako transporter wieży i w ten sposób trafił do Omska.

Po porażce modelu Obiekt 219M Rosja wciąż miała mnóstwo starych T-80BV i nie miała czym się pochwalić, więc wdrożono pomysł polegający na uproszczeniu konceptu Obiekt 219M i obniżeniu jego ceny, co miało szybko zapewnić tani pojazd. I to właśnie był T-80BVM.

Opracowany w omskich zakładach Transmasz egzemplarz demonstracyjny zaprezentowano w 2017 roku na tragach Army 2017 w Moskwie. Pojazd ten zawierał sporo ulepszeń, ale nie tak dużo ani tak wysokiej jakości jak Obiekt 219M:

• nowe opancerzenie Relikt (pomimo wcześniejszych zapowiedzi zrezygnowano jednak z SOA Arena-E),
• nowe działo 2A46M-4 (informacje o modelu 2A46M-5 są nieprawidłowe) z ulepszonym stabilizatorem 2E58,
• nowa optyka działonowego Sosna-U (podobną do tej z T-72B3),
• nowy system wystrzeliwania PPK (stary system 9K112 Kobra zastąpiono systemem 9K119 Refleks),
• ulepszony automatyczny mechanizm ładowania pozwał używać większych pocisków Świniec,
• nowy system łączności R-168-25U-2 „Akwedukt”.

Umowę na modernizację pierwszych T-80B do tej wersji podpisano w 2017 roku, a seryjnie produkowany pojazd po raz pierwszy zaprezentowano publicznie w 2018 roku. Został on oficjalnie wprowadzony do użytku w 2018 lub 2019 roku.

Od tego czasu przeszedł wiele modyfikacji obejmujących różne konfiguracje opancerzenia i optyki (opracowano również „zmobilizowaną” wersję z optyką niższej jakości).

Ciężko określić, ile pojazdów powstało, ale szacuje się, że było to ok. 200-300 egzemplarzy. T-80BVM był często wykorzystywany podczas wojny w Ukrainie przez obie strony konfliktu, ponieważ wiele z tych czołgów (prawdopodobnie kilkadziesiąt) zostało zdobytych przez ukraińskie siły zbrojne w 2022 i na początku 2023 roku. Czołg ten jest nadal produkowany przez Rosjan i wraz z T-90M pozostaje najnowocześniejszym czołgiem podstawowym Federacji Rosyjskiej.

W Armored Warfare T-80BVM będzie czołgiem podstawowym na 9. poziomie.

Będzie go można odblokować w gałęzi czołgów podstawowych Marata Shishkina z pojazdu T-80UM-1 Bars na 8. poziomie. W tym celu wymagane będzie zrealizowanie osiągnięcia z użyciem Bars (bez obaw, nie będzie to powtórzenie poprzedniego wymagania i będzie wymagać aktywnej rozgrywki).

Jak pewnie podejrzewacie pojazd będzie zachowywać się podobnie do T-80 – czyli będzie nadzwyczaj mobilnym czołgiem, dysponującym sporą siłą ognia i przyzwoitą ochroną. Kilka cech odróżni go jednak na tle konkurencji.

Po pierwsze – dostępność 4 różnych ulepszeń ochronnych:

• podstawowy ERA Relikt,
• ERA Relikt z dodatkowymi płytami bocznymi (układ bazujący na późniejszych modelach),
• ERA Relikt z dodatkową warstwą ERA Relikt pokrywającą burty (drugi ERA jest umieszczony w workach podobnych do tych używanych w BMPT Mod.2017 – ta wersja pojawiła się po raz pierwszy w 2022 r.)

Czwarte ulepszenie to „twardy” SOA Arena-E.

Moc silnika będzie można zwiększyć do 1400 KM (Klimow GTD-1400 – nieźle jak na 46 ton).

W ramach uzbrojenia dostępna będzie obsługa standardowej amunicji 125 mm, w tym 3VBM23 APFSDS, 3VBK27 HEAT, 3VOF36 HE i PPK wystrzeliwanych z działa. Pojawią się jednak dwa nowe typy pocisków dostępne jako ulepszenia:

• termobaryczne PPK wystrzeliwane z działa 3UBK14F1,
• pociski HE „Namiestnik” 3VOF77 z możliwością programowania.

Oba rodzaje amunicji powinny zmodyfikować rozgrywkę tym pojazdem.

I to by było na tyle.

Do zobaczenia na polu bitwy!