Pojazd wsparcia LAV-600 to zaawansowana wersja starszej platformy V-300, znanej lepiej pod oznaczeniem LAV-300.
Bazując na sukcesie LAV-300 przedsiębiorstwo Cadillac Gage Textron zaczęło opracowywać ulepszenia dla platformy V-300. Nowy wariant pojazdu, początkowo oznaczony jako V-300A1, przeznaczono na eksport. Pierwszy prototyp zbudowano w 1985 roku. Celem lepszego odróżnienia od poprzedniego modelu w połowie 1986 roku przemianowano wóz na LAV-600. Na rynku oferowano go począwszy od 1985 roku, choć sam rozwój zakończył się dopiero dwa lata później. Inne marketingowe oznaczenie, czasem stosowane przez Cadillac Gage Textron brzmiało V-600 Commando.
W odróżnieniu od LAV-300 funkcję LAV-600 od razu zdefiniowano. Powstać miał wóz wsparcia, a to pomimo faktu, że zmodyfikowaną platformę V-300, wykorzystywaną przez V-600, oferowano też w innych konfiguracjach. Zmodernizowany kadłub LAV-300 wyposażono przykładowo w wieżę z innego produktu Cadillac Gage Textron jakim był czołg lekki Stingray. Wieża ta była kompatybilna z innymi platformami, zwłaszcza z czołgiem lekkim Sheridan i starszą platformą LAV-300. Powstało też połączenie starszego kadłuba LAV-300 z wieżą Stingray, ale skończyło się na pojedynczym prototypie.
Ważnym atutem LAV-600 było jego przystosowanie do przewożenia standardowymi zachodnimi samolotami transportowymi tego czasu, takimi jak C-5 Galaxy, C-141 Starlifter, C-17 Globemaster III i C-130 Hercules. Było to - pomimo zwiększonej masy (18,5 tony w porównaniu z 15 tonami LAV-300 90 mm FSV) - możliwe dzięki gabarytom pojazdu.
Wóz był tylko lekko opancerzony. Opatentowana bardzo twarda stal Cadaloy chroniła czteroosobową załogę (dowódcę, działonowego, kierowcę i ładowniczego) jedynie przed pociskami kal. 7,62 (odpowiednik mniej więcej 2 poziomu wg STANAG 4569), do tego przeznaczeniem pojazdu nie była samodzielna walka z wrogiem, zwłaszcza z czołgami. Rozchodziło się tu o przystępny cenowo, szybki wóz wsparcia ogniowego, którego odbiorami miały być kraje, nie chcące inwestować w drogie w utrzymaniu gąsienicowe pojazdy.
LAV-600, wykorzystujący wiele części ze starszego wariantu LAV-300, drogi na pewno nie był. Zasilał go sześciocylindrowy silnik diesla Cummins 6CTA 8.3 z doładowaniem o mocy 275 KM, połączony z automatyczną skrzynią biegów Allison (z 6 biegami do przodu i jednym wstecznym), co dawało stosunek mocy do masy 14,86 KM/t i pozwalało na rozwinięcie prędkości 100 km/h na drodze i w niewymagającym terenie. Właściwości terenowe wozu były, oczywiście, gorsze od pojazdów gąsienicowych, ale z uwagi na napęd sześciokołowy bardzo dobre jak na pojazd kołowy.
Na tym nie koniec. Zawieszenie musiało być bardzo wytrzymało, aby podołać odrzutowi zmodernizowanej armaty Royal Ordnance L7A3 kal. 105 mm z nowym hamulcem wylotowym i eżektorem. Działo strzelało standardową amunicją NATO kal. 105 mm. Aby temu podołać, zwiększono odrzut broni, dzięki czemu można było używać działa na tak lekkiej platformie. Działo było stabilizowane. LAV-600 przewoził 36 sztuk amunicji (8 w wieży, 28 w kadłubie). Dodatkowe uzbrojenie składało się z dwóch karabinów maszynowych kal. 7,62, z czego jeden był współosiowy, a drugi montowany na dachu.
System kierowania ogniem mógł być dopasowany w zależności od życzeń klienta, przy czym bazowy LAV-600 wyposażono w system cyfrowy oraz dalmierz laserowy. Dowódca i działonowy mieli do swej dyspozycji celowniki dzienno-nocne. Wieżę Stingraya, wykorzystywaną przez wóz, uzbrojono ponadto w wyrzutnie granatów dymnych.
Pozostałe wyposażenie standardowe zostało „przejęte” z LAV-300 i obejmowało:
- 19-litrowy kanister na wodę
- 19-litrowy kanister na olej napędowy
- System tłumienia pożaru
- Zestaw narzędzi Pioneer
- Apteczkę pierwszej pomocy, zestaw naprawczy
- Sprężarkę powietrza napędzaną silnikiem
- Montowana na przodzie wyciągarka o maksymalnym udźwigu wynoszącym 9000 kg z 46 metrami kabla i zbloczem otwieranym.
Na życzenie klienta mogły być montowane następujące elementy:
- Zestaw chroniący przed bronią masowego rażenia
- Opony pneumatyczne
- Centralny układ monitorowania ciśnienia powietrza w oponach
- Zaawansowany system łączności oraz sprzęt elektroniczny (nawigacja)
- Dodatkowe opancerzenie, zwiększające poziom ochrony balistycznej z 3 na 4 według standardu STANAG 4569
- Zestaw rozpoznania, obniżający transmisję hałasu i zmniejszający sygnaturę cieplną
- Karabin maszynowy, montowany na dachu, zmodernizowany do kal. 12,7
- Dodatkowa ochrona przeciwminowa
- Zautomatyzowany system tłumienia pożaru Halon
Produkcja ruszyła w nowoorleańskiej fabryce w Luizjanie.
W 1988 roku wóz przeszedł liczne testy w Egipcie. Poszły one bardzo dobrze – platforma okazała się być stabilna i celna. Egipt nie wykazał jednak zainteresowania pojazdem. W przeciwieństwie poprzedniego produktu Cadillac Gage LAV-600 nie przyciągała większej uwagi.
W ramach jedynej większej transakcji sprzedano w latach 1993-94 12 wozów wsparcia ogniowego LAV-600 Filipinom. Wozy te z powodzeniem wykorzystano przeciwko terrorystom z Islamskiego Frontu Wyzwolenia Moro. Służą do dziś. Kilka maszyn zawędrowało rzekomo do Tajlandii, co potwierdzają jednakże nieliczne źródła.
W 1994 roku miała miejsce fuzja Cadillac Gage Textron z Textron Marine. Nowo utworzone przedsiębiorstwo nazwano Textron Marine and Land Systems. W ramach programu Interim Armored Vehicle w 1999 roku zaoferowało LAV-600 siłom zbrojnym USA. Pojazd przegrał z platformą Stryker. W związku z tym w 2000 roku po zbudowaniu niespełna 30 egzemplarzy Textron Marine and Land Systems wycofały LAV-600 ze swojej oferty.
W Armored Warfare LAV-600 jest niszczycielem czołgów 7 poziomu. W ramach zmian progresji, przewidzianych Balansem 2.0, w aktualizacji 0.19 „Tanks Reloaded” zmieni się jego poziom z 7 na 6. W ramach planu rekompensaty, przewidzianego przez Balans 2.0, gracze otrzymają rekompensatę za tę zmianę.
Do zobaczenia na polu bitwy!
