W produkcji: Puma

Dowódcy!

Ponieważ Bitewna droga „Zaćmienie” powoli wkracza w swój ostatni miesiąc, chcielibyśmy zacząć opowiadać Wam więcej o nadchodzącej Bitewnej drodze, którą dla Was przygotowaliśmy – będzie się ona nazywać „Wygnanie”, a pierwszym pojazdem, który pojawi się jako nagroda (nie będzie główną nagroda, zaznaczmy) będzie długo oczekiwany opancerzony wóz bojowy premium 10. poziomu Puma.

Na początek, jak zwykle, krótka lekcja historii. Puma to obecnie najbardziej nowoczesny bojowy wóz piechoty armii niemieckiej, Bundeswehry. W pewnym sensie jego historia zaczyna się tam, gdzie Mardera 2 zostaje przerwana.

Po zjednoczeniu Niemiec i związanych z tym ogromnych wydatkach, a także upadku Związku Radzieckiego stanowiącego zagrożenie dla Europy, Bundeswehra lat 90. XX wieku była pozbawiona nowoczesnego sprzętu. W tamtym okresie Rosja była już tylko cieniem swojej dawnej potęgi, a jej transformacja na kapitalistyczną gospodarkę wolnorynkową było znacznie bardziej prawdopodobne niż jej remilitaryzacja. Właśnie dlatego większość niemieckich projektów wojskowych albo została całkowicie anulowana, albo kontynuowana w ślimaczym tempie.

Pomimo tych okoliczności nastąpił pewien postęp i w połowie lat 90. Niemcy ponownie uznały setki swoich BWP Marder za przestarzałe. Projekt Puma rozpoczął się jako odgałęzienie starszego projektu zunifikowanej platformy NGP, który (jak to często bywa w przypadku planów platform obejmujących wiele pojazdów) zakończył się niepowodzeniem w 2001 roku. Obydwa projekty przez pewien czas rozwijano równolegle, począwszy od uruchomienia w 1998 roku „Neuer Schützenpanzer” (Puma) (pierwotnie pod kryptonimami Panther i Igel – po niemiecku Jeż).

Oryginalne wymagania opiewały na ciężkiego BWP z doskonałą ochroną załogi, przy mniejszym nacisku na masę pojazdu – w końcu miał działać w Europie, a nie latać po całym świecie. Ataki z 11 września to zmieniły i do wymagań dodano ograniczenie masy do 32 ton oraz możliwość transportu pojazdu samolotem Airbus A400M. Innymi słowy, nałożono na niego również ograniczenia dotyczące rozmiaru. Po serii zmian stanowiska rządu (w tym rozważaniach dotyczących zakupu floty CV90), rozwój (z nowymi wymaganiami) nabrał tempa mniej więcej około 2002 r. dzięki umowie pomiędzy rządem, Rheinmetall i KWM, w którą wpisano dostarczenie pojazdu demonstracyjnego w 2005 r. i pojazdów przedseryjnych w 2006 r.

Pierwotna liczba zapisana w kontrakcie, wynosiła ogółem 405 pojazdów, co nie wystarczało, aby całkowicie zastąpić Mardery, ale wystarczało, aby nadać im drugorzędne znaczenie.

Pojazdy przedprodukcyjne rzeczywiście dostarczono do 2006 roku i rozpoczęto testy. Odkryły one dość poważne problemy z układem napędowym, co doprowadziło do opóźnienia podpisania kontraktu produkcyjnego, a także dość poważnych obaw ze strony rządu. Zastrzeżenia zostały jednak odrzucone i w 2009 roku potwierdzono kontrakt na 405 pojazdów (o wartości 3,1 mld. euro).

Do 2012 r. pojawiło się więcej problemów, ponieważ cena programu stale rosła. W trakcie parlamentarnej dyskusji na ten temat ujawniono, że przewidywane koszty były w rzeczywistości dwukrotnie wyższe od pierwotnej kwoty (5,99 mld EUR). W tym samym roku kontrakt został zmniejszony do 350 pojazdów.

W międzyczasie 10 pierwszych modeli Pumy przeszło serię prób, które ujawniły kolejne problemy. Naprawa ich zajęła trochę czasu, ale w 2015 roku pojazd był gotowy do rozpoczęcia służby w jednostkach Panzergrenadier (piechoty zmechanizowanej). Produkcja utrzymywała się w miarę stałym tempie i w 2019 roku rozpoczęto produkcję kolejnej partii 210 pojazdów. W grudniu 2022 roku Bundeswehra posiadała około 350 operacyjnych Pum.

Ale zdecydowanie nie wszystko było usłane różami. Krótko mówiąc, Pumy miały – i nadal mają – problemy. Jako najczęstszy wymieniano problem z niezawodnością, osiągając szczyt 18 marca 2021 roku, kiedy Bundeswehra ogłosiła, że duża część Pum jest niesprawna, odbiło się to nawet na elitarnej jednostce NATO – VJTF (Very High Readiness Joint Task Force). Wygląda na to, że problemy te były znane od dłuższego czasu, ale do opinii publicznej dotarły dopiero, gdy sytuacja stała się krytyczna.

Kolejnym problemem było to, że Puma była – i jest – droga. Bardzo droga. Jest to jeden z najdroższych BWP na rynku, co w najmniejszym stopniu nie pomogło w próbach jego eksportu. Jak dotąd Bundeswehra jest jedyną armią używającą Pumy – ale nie z powodu braku prób. Pumy próbowano sprzedawać bez powodzenia w następujących krajach:

• Australia (wycofano z konkursu Land 400, który później wygrał Redback)
• Kanada (zakup anulowany)
• Chile (podobno zdecydowanie za wysoka cena jak na Amerykę Południową)
• Chorwacja (przegrana z amerykańskim M2A2 ODS)
• Czechy (słabo wypadły w testach, przegrana z CV90)
• Węgry (przegrana z Lynx)

W międzyczasie podczas ćwiczeń w grudniu 2022 r. wszystkie użyte 18 Pum zepsuło się (głównie z powodu problemów z elektroniką), co pod każdym względem jest wynikiem żenującym. Powyższe problemy spowodowały tymczasowe wstrzymanie realizacji niemieckiego kontraktu na 210 pojazdów, który następnie został zredukowany w maju 2023 r. do 50 Pum dostarczonych w latach 2025–2027. W chwili obecnej nie ma wystarczającej ilosi działających Pum, aby sprostać wymaganiom Bundeswehry, dlatego służbę kontynuuje stosunkowo przestarzały Marder.

Pomimo tych wszystkich niepowodzeń Puma jest nowoczesnym pojazdem wykorzystującym najnowsze trendy BWP do ochrony swojej załogi. Ma trzyosobową załogę i może przewieźć sześciu pasażerów. Cała załoga znajduje się w oddzielnym przedziale, a wieża jest bezzałogowa, co zapewnia bardzo wysoką ochronę nawet bez pełnego zestawu opancerzenia, który można zdjąć na potrzeby transportu powietrznego – jest to konfiguracja poziomu A. Konfiguracja poziomu C to pełny zestaw dla pola bitwy o wysokiej intensywności, obejmujący dodatkowy pancerz kompozytowy AMAP-B i zestaw AMAP-SC ERA. Jeśli się zastanawiacie, to poziom B miał być czymś pomiędzy, przeznaczony do transportu koleją, ale ponieważ poziom C spełnia również wymagania kolei, został anulowany.

Poziom A (podstawowy pancerz) zapewnia ochronę tylko przed pociskami z karabinu maszynowego kal. 14,5 mm, natomiast poziom C zapewnia ochronę przed pociskami z działka automatycznego kal. 30 mm i ciężkimi ładunkami kumulacyjnymi zarówno z przodu, jak i po bokach. Dach jest również wzmocniony, aby wytrzymać lżejsze pociski moździerzowe i ataki dronów. Puma zapewnia również znaczną ochronę przed wybuchami min i IED. Jest też miękki SOA MUSS, który wystrzeliwuje granaty dymne, gdy wykryje wystrzelenie PPK. Krótko mówiąc, Puma jest jednym z najlepiej chronionych BWP na świecie.

Odpowiednią siłę ognia zapewnia także bezzałogowa wieża uzbrojona w działko automatyczne kal. 30 mm i wyrzutnię dwóch rakiet kierowanych Spike-LR. Działko automatyczne może strzelać amunicją programowalną i przeciwpancerną. Działko automatyczne jest ładowane taśmowo, co zapewnia możliwość prowadzenia ognia ciągłego. System kierowania ogniem należy oczywiście do najnowocześniejszy, choć szczegóły nie są publicznie dostępne.

Pojazd zapewnia dobrą mobilność dzięki solidnemu silnikowi wysokoprężnemu MTU V10 892 o mocy 1088 KM, co jest więcej niż wystarczające nawet dla konfiguracji poziomu C, która waży około 43 tony. Jego maksymalna prędkość drogowa wynosi około 70 km/h. I wreszcie, posiada wiele systemów świadomości sytuacyjnej, w tym system kamer 360 stopni, który pozwala załodze widzieć otaczające środowisko.

W Armored Warfare Puma będzie opancerzonym wozem bojowym premium 10. poziomu.

Jeśli chodzi o rozgrywkę, dopasujemy Pumę tak, aby stała się solidnym pojazdem dla naszego PvE. W końcu na horyzoncie widać już nowe wyzwania PvE i przyda się niezawodny, dobrze chroniony opancerzony opancerzony wóz bojowy o porządnej sile ognia.

I taka właśnie jest Puma – nie będzie miała żadnych cech specjalnych ani sytuacyjnych, będzie po prostu dobrą, dobrze chronioną maszyną zdolną do prowadzenia ognia za pomocą działka automatycznego kal. 30 mm.

Jeśli chodzi o ochronę, będziemy oczywiście opierać naszą Pumę na konfiguracji poziomu C, co oznacza potężny przedni i boczny pancerz kompozytowy oraz ERA (lub NERA, to coś, nad czym wciąż się zastanawiamy). Innymi słowy, ochrona przednia i ochrona boczna będą identyczne, co jest raczej czymś nowym w Armored Warfare. Wadą jest to, że pancerz nie będzie odpowiadał pancerzowi czołgu podstawowego. Odporność na pociski kal. 30 mm jest mniej więcej taka, jakiej można się spodziewać, wraz z raczej miękkim SOA.

Warto zauważyć, że próbowaliśmy wymodelować słynną zbroję Jeża (Igelpanzerung) na górze, ale model po prostu zabijał wydajność gry, ponieważ miał zbyt wiele polygonów, a model z małą ilością polygonów wyglądał okropnie. Ostatecznie zdecydowaliśmy się zamiast tego wymodelować dodatkowe stalowe płyty, aby Puma w grze miała solidną górną ochronę, jakiej moglibyście od niej oczekiwać.

Kolejnym ciekawym tematem jest broń i bezzałogowa wieża (która oczywiście będzie otrzymywać zmniejszone obrażenia). Puma będzie zdolna do prowadzenia ognia ciągłego, co sprawi, że wyrzutnie Spike LR będą mniej więcej drugorzędne. Będzie to wygodny pojazd w użyciu (spodziewajcie się -15/+45 depresji i wzniesienia) z rozsądną szybkostrzelnością, nad którą wciąż pracujemy. Jedną z opcji jest kombinacja wysokich obrażeń i niskiego ROF, co byłoby realistycznym wyborem, ponieważ działo Puma strzela z szybkością około 200 pocisków na minutę. Inną opcją jest kombinacja niskich obrażeń i wysokiego ROF (około 450-470 pocisków na minutę), która byłaby nierealistyczna, ale zapewniałaby większą spójność w grze (ponieważ nie musielibyśmy wprowadzać nadmiernie wzmocnionych pocisków 30 mm).

Zdecydowano jednak, że Puma nie będzie korzystała z magazynków – broń będzie się przegrzewać przy ciągłym strzelaniu, aby wyregulować obrażenia na minutę (tutaj przydadzą się rakiety), ale cała koncepcja bardziej przypomina Mardera 2 niż, powiedzmy, Skyrangera. Na 10. poziomie wystarczy również ppk Spike – tandemowy HEAT z opcją „strzel i zapomnij”, dwie wyrzutnie z dwusekundowymi przerwami między strzałami, po których następuje dłuższe przeładowanie.

Mobilność będzie przeciętna, podobnie jak kamuflaż. Puma będzie miała doskonały zasięg widzenia dzięki zaawansowanej elektronice – myślimy o 460 metrach. I to wszystko w tym temacie, z wyjątkiem jeszcze jednego potencjalnego asa w rękawie.

Na potrzeby wydania kolejnej Bitewnej drogi opracowujemy nowy typ piechoty, który będzie dostępny także z Pumą. Nie jesteśmy pewni, czy uda nam się to zrobić przed premierą (w takim przypadku zostanie to dodane później) i nie mamy jeszcze prototypu, który moglibyśmy wam pokazać, ale mamy nadzieję, że wam się spodoba.

Podsumowując, w następnej Bitewnej drodze pojawią się trzy pojazdy w ramach nagród za postępy – Puma 10. poziomu (która jest nagrodą środkową), wcześniejsza nagroda i nagroda główna 10. poziomu. W Bitewnej drodze Wygnanie nie będzie żadnych poziomów nadmiernego postępu i tak, ceny poziomów zostaną ponownie obniżone, co oznacza, że będzie można dość łatwo zdobyć Pumę.

Mamy nadzieję, że się Wam spodoba i tak jak zawsze:

Do zobaczenia na polu bitwy!