W centrum uwagi: XM1A3

Jeśli chodzi o współczesne czołgi, mało który jest tak rozpoznawalny jak kultowy M1 Abrams. Od niespełna czterech dekad pojazd ten stanowi podstawę amerykańskich sił pancernych, a jego charakterystyczna sylwetka, gwiżdżący dźwięk turbiny i rekord wydajności w czasie wojen w Iraku czyni go jednym z symboli amerykańskiej potęgi militarnej.

Od chwili wprowadzenia Abrams doczekał się wielu modernizacji i tym samym stosunkowo dużej liczby wariantów, dzięki którym zachowywał skuteczność na polu walki. Obecnie najbardziej zaawansowaną dostępną wersją Abramsa jest M1A2 SEP V2, zaś w 2017 roku ma zostać wprowadzona odmiana o oznaczeniu V3. Programy modernizacji SEP (System Enhancement Package) zawierają ulepszenia systemów elektronicznych i komunikacji oraz systemy opracowane w celu zwiększenia wydajności Abramsa na współczesnych polach bitew o niskiej intensywności działań zbrojnych i jednocześnie umożliwiające mu pokonanie wszelakiego potencjalnego wrogiego opancerzonego pojazdu.

Przy czym nawet ta zaawansowana wersja definitywnie nie jest ostatnią modernizacją Abramsa. Rozwój kolejnej ważnej odmiany czołgu, oznaczonej jako M1A3, ma się rozpocząć w niedalekiej przyszłości, i zgodnie z oczekiwaniami większość danych jest opatrzona klauzulą tajności. Jak na razie nie opublikowano żadnych zdjęć i nie ujawniono żadnych specyfikacji wariantu M1A3, ale można oszacować kilka wyzwać, z jakimi będą się borykać jego konstruktorzy.

Pierwszą przeszkodą do pokonania będzie masa konstrukcji. Choć wersja podstawowa Abramsa nie jest tak ciężka jak niektóre inne współczesne zachodnie czołgi, z wyposażeniem TUSK (czyli ciężkim zestawem ERA) nawet wręcz przekracza granicę 70 ton, i ponadto - z uwagi na nowoczesne bronie przeciwpancerne, występujące nawet w wojnach zastępczych jak konflikt w Syrii czy na Ukrainie, - wymogi dotyczące ochrony balistycznej będą rosły. A ponieważ lepsza ochrona zwykle oznacza więcej masy, konstruktorzy będą zmuszeni szukać sposobów zwiększenia skuteczności opancerzenia bez nadmiernego zwiększenia masy pojazdu.

Jednym możliwym rozwiązaniem może być niekonwencjonalny skład opancerzenia lub bezzałogowa wieża, ale póki co nic nie wskazuje na to, że rozwój konstrukcji zmierza w tym kierunku. Co nie znaczy bynajmniej, że radykalne projekty przebudowania Abramsa nie istniały – opracowano i przetestowano na przykład już wersję z bezzałogową wieżą, noszącą oznaczenie TTB (Tank Test Bed). Bardziej prawdopodobne jest jednak, że podstawowa konstrukcja pojazdu (z załogową wieżą i ręcznie ładowanym działem) zostanie zachowana, zaś konstruktorzy skoncentrują się na wykorzystaniu nowoczesnych stopów i innych technologii, aby utrzymać masę konstrukcji możliwie najniższym poziomie.

Inny możliwy problem jest siła ognia. Abstrahując od wszystkich zaawansowanych i nowoczesnych elektronicznych systemów Abrams wciąż jest jeszcze uzbrojony w gładkolufowe działo M256 kal. 120 mm czyli produkowaną na licencji wersję Rheinmetall L/44. Nawet pomimo najbardziej zaawansowanej amunicji armata ta będzie w końcu wymagała modernizacji. W przeszłości rozważano kilka opcji. Najbardziej chyba radykalna polegała na opracowaniu działa kalibru 140 mm, pierwotnie przewidzianego na potrzeby tak zwanego Block III – futurystycznej konstrukcji czołgu podstawowego, zaprojektowanej do zwalczania radzieckich czołgów przyszłości – czyli hipotetycznego potężnego czołgu, z którego „narodzinami” liczyli się amerykańscy analitycy.

Czasochłonne opracowanie tego typu nowego czołgu podstawowego skłoniło amerykańskich konstruktorów do powrotu do modernizacji Abramsa, którego owocem był ATAC (Advanced Tank Cannon) – z wariantami działa XM291 120 mm i 140 mm. Działo zaprojektowano tak, by dało się zamontować na „regularnych” wieżach Abramsa. Ładowane było ręcznie lub przy pomocy automatu ładowania. Obydwa kalibry były zamienne – w warunkach polowych wymiana jednego działa na drugie trwała około sześciu godzin. Działo kal. 120 mm strzelało tymi samymi pociskami co M256, zaś kaliber 140 mm amunicją tego samego kalibru niemieckiej produkcji.

M1A1 uzbrojony w armatę 120mm XM291

Armatę ATAC montowano na standardowej wieży M1 Abramsa, ale rozgłos zyskała, kiedy wraz z automatem ładowania pojawiła się na prototypie CATTB (Component Advanced Technology Test Bed). W 1991 roku CATTB wziął udział w militarnych testach i poza kilkoma zastrzeżeniami wypadł w nich całkiem nieźle. Realizacji się jednak nie doczekał, jako że w międzyczasie w 1991 rozpadł się Związek Radziecki. Oba programy (CATTB i TTB) straciły rację bytu i zostały odwołane, zaś w rozwoju opancerzenia położono nacisk na mniej radykalną modernizację, której rezultatem był model M1A2.

Należy wymienić jeszcze jedną znaczącą modernizację Abramsa, prototyp Thumper, opracowany przez Lockheed Martin.. Właściwie rozchodziło się o pochodną CATTB o takim samym poziomie ochrony jak M1A2. Pojazd uzbrojono w ATAC XM291, ale i jego program nie doczekał się realizacji (odwołano go równocześnie z M8 Thunderbolt).

Począwszy od wczesnych lat 90. zeszłego wieku większość informacji o rozwoju Abramsa jest utajnionych, ale niekiedy zdarzają się przecieki. W 2010 roku podczas przewozu pociągiem w USA sfotografowano dziwny, masywny wariant Abramsa. Natychmiast zaczęto snuć domysły, że rozchodzi się o nowy M1A3, ale dość szybko wyjaśniło się, że to „tylko” stary prototyp Thumper. Niemniej jednak jego zdjęcia pojawiają się sporadycznie w internecie w związku ze spekulacjami o M1A3.

Z czasem powstało jeszcze kilka modernizacji siły ognia Abramsa, w tym automat ładowania Fastdraw, przy czym najważniejszą z nich było działo gładkolufowe XM360 kal. 120 mm (pierwotnie przeznaczone z myślą o odwołanym programie Future Combat System). Jego właściwości balistyczne zdają się być porównywalne (zgodnie z dostępnymi źródłami) do M256, ale armata jest lżejsza i nieco dłuższa. Jej opracowany specjalnie do Abramsa wariant nazywa się XM360E1. Możliwe, że to właśnie ono będzie bronią zmodernizowanego Abramsa.

W rachubę wchodzi ponadto jeszcze jeden oczywisty kandydat – Rheinmetall L/55. Działo to przetestowano (pod oznaczeniem M256E1), ale okazało się, że dłuższa i cięższa lufa sprawiała trochę problemów. Dlatego jest bardziej prawdopodobne, że przyszłe Abramsy zostaną uzbrojone w XM360 – jakby nie było prototyp tego działa został już zbudowany i przeszedł pomyślnie testy.

W Armored Warfare XM1A3 to - jak sugeruje jego nazwa - eksperymentalny pojazd, złożony z najbardziej zaawansowanych, obecnie dostępnych modułów, który odzwierciedla punkt widzenia Obsidian Entertainment w kwestii najnowszego członka rodziny Abrams. Pojazd został wyposażony w szereg już ujawnionych, prototypowych i przetestowanych modułów, które razem tworzą najgroźniejszy pojazd serii M1.

Sam model bazuje na pojeździe M1A2 SEP V3, do którego dodano zestaw ERA ARAT-2. Uzbrojenie składa się z działa XM360 kal. 120 mm, które można ulepszyć do ATAC kal. 140 mm. XM1A3 - podobnie jak Leopard 2A7-140 - to wszechstronny czołg, który na polu bitwy jest w stanie zagrać większość ról przewidzianych dla czołgów podstawowych. Masywny zestaw ERA chroni boki pojazdu i uodparnia go na pociski PK i rakietowe. Dzięki dobrej mobilności XM1A3 dość szybko dociera do miejsca przeznaczenia, a jego siła ognia jest na równi z pozostałymi pojazdami 10 poziomu, przy czym warto pamiętać, że standardowe działo kal. 120 mm nie strzela pociskami kierowanymi.

Należy też wiedzieć, że aktualizacja 0.16 przyniesie kilka poprawek XM1A3 (podobnie jak w przypadku pozostałych pojazdów 10 poziomu) w postaci nowej technologii automatu ładowania i innych korekt wydajności.

• Poziom: 10
• Klasa: Czołg podstawowy
• Punkty życia: 3400
• Załoga: Dowódca, działonowy, kierowca
• Współczynnik kamuflażu: 0,05
• Zasięg widzenia: 400 metrów

XM1A3 Opancerzenie standardowe z ERA

• Skład pancerza: Pancerz kompozytowy, wzmocniony stopem zubożonego uranu
• Modyfikatory opancerzenia: 2,25 przeciw PP, 3,2 przeciw PK, 2,25 przeciw POB
• Grubość opancerzenia kadłuba przeciw PP: 720/315/236
• Grubość opancerzenia kadłuba przeciw PK: 1024/448/336

TUSK v3 Ulepszenie opancerzenia

• Skład pancerza: Pancerz kompozytowy, wzmocniony stopem zubożonego uranu
• Modyfikatory opancerzenia: 2,25 przeciw PP, 3,2 przeciw PK, 2,25 przeciw POB
• Grubość opancerzenia kadłuba przeciw PP: 720/315/236
• Grubość opancerzenia kadłuba przeciw PK: 1024/448/336

XM1A3 Opancerzenie standardowe z ERA

• Skład pancerza wieży: Pancerz kompozytowy, wzmocniony stopem zubożonego uranu
• Modyfikatory opancerzenia: 2,25 przeciw PP, 3,2 przeciw PK, 2,25 przeciw POB
• Grubość opancerzenia wieży przeciw PP: 923/855/225
• Grubość opancerzenia wieży przeciw PK: 1312/1216/320

TUSK v3 Armor Upgrade

• Skład pancerza wieży: Pancerz kompozytowy, wzmocniony stopem zubożonego uranu
• Modyfikatory opancerzenia: 2,25 przeciw PP, 3,2 przeciw PK, 2,25 przeciw POB
• Grubość opancerzenia wieży przeciw PP: 923/720/225
• Grubość opancerzenia wieży przeciw PK:1312/1024/320

Działo główne (standard): Armata gładkolufowa 120mm XM360E1

• Ładowanie: Automat ładowania
• Kaliber: 120 mm
• Czas przeładowania: 8,57 sekundy
• Czas celowania: 2,35 sekundy
• Celność: 0,08
• Depresja działa: +20/-10 (przód), -0 (tył)
• Obrót wieży: 33,66 °/s

Uzbrojenie główne (modernizacja): Armata 140mm ATACS

• Ładowanie: Automat ładowania
• Kaliber: 140 mm
• Czas przeładowania: 9 sekund
• Czas celowania: 2,35 sekundy
• Celność: 0,08
• Depresja działa: +20/-9 (przód), -0,5 (tył)
• Obrót wieży: 33,66 °/s

Silnik standardowy: Silnik Diesla MTU 12V883

• Przyspieszenie na 32 km/h: 6,7 sekundy
• Maksymalna prędkość: 72 km/h

Zmodernizowany silnik: Silnik Diesla MTU 12V833 z turbodoładowaniem

• Przyspieszenie na 32 km/h: 6,4 sekundy
• Maksymalna prędkość: 72 km/h

Ulepszenia mobilności:

• Ulepszone zawieszenie (poprawia obsługę pojazdu w trudnym terenie o 10%)
• Gąsienice DLT 570 P3 (zwiększają przyspieszenie, maksymalną prędkość i sprawność cofania się/obracania pojazdu w nierównym i trudnym terenie, trudniejsze w zniszczeniu)
• Ulepszone amortyzatory (zwiększają prędkość pojazdu o 15%)

Standardowa technologia:

• XM1A3 Technologia

Ulepszenia technologii:

• Granaty dymne (pojazd może wystrzelić jeden granat dymny)
• System obrony aktywnej Quick Kill (automatycznie dostarcza środki przeciwko 6 PPK, może być aktywowany tylko raz na 60 sekund)
• Ulepszony dalmierz laserowy (zwiększa ogólną celność o 10%)
• Ulepszone celowniki dzienno-nocne (zwiększają zasięg widzenia pojazdu o 40 metrów)
• Ulepszona klimatyzacja (zwiększa statystyki załogi o 2%)

• Slot opancerzenia
• Slot uniwersalny
• Slot uniwersalny
• Slot siły ognia

• Zahartowany w boju (9500 złota)
• 1 012 650 kredytów (135 020 reputacji)
• 1 012 650 kredytów (135 020 reputacji)
• 1 012 650 kredytów (135 020 reputacji)
• 1 012 650 kredytów (135 020 reputacji)