Na warsztacie: KTO Rosomak M1

Drugim wariantem KTO Rosomaka, jaki wjedzie do Armored Warfare, będzie ulepszona wersja, składająca się z wariantów M1 i M1M.

Rosomak M1 to modernizacja KTO Rosomaka (wersji z wieżą), bazująca na wymogach misji Wojska Polskiego w Afganistanie i Czadzie. Wyposażona jest - podobnie jak oryginalna wersja - we włoską wieżę OTO Melara Hitfist-30P, uzbrojoną w działko automatyczne Mk44 Bushmaster II kal. 30 mm i polski sprzężony karabin maszynowy UKM-2000C kal. 7,62 mm

W M1 zwiększono ochronę. Pojazd wzbogacił się o dodatkowy zestaw opancerzenia kompozytowego ze stali produkcji izraelskiej firmy Rafael, który podniósł ogólną ochronę balistyczną do 4 poziomu według STANAG 4569 (odporność na PP 14,5x114 mm z 200 m). W poprzednich wersjach jedynie przód pojazdu osiągał ten poziom ochrony, zaś boki i tył wykazywały 3 poziom STANAG 4569.

Ulepszenie pancerza było podyktowane nie tylko potrzebami polskiej armii, lecz także uprzednią kampanią medialną, przedstawiającą Rosomaki jako drogie i słabo chronione wozy, czasem nawet śmiertelne pułapki dla ich załóg. Wizerunek wykreowany przez media był bezpodstawny, ale miał daleko idące konsekwencje. Wojsko Polskie nie tylko kupiło wymieniony wyżej zestaw opancerzenia, lecz także - aby uspokoić prasę - wysłało do Afganistanu 10 lekko opancerzonych wozów bojowych BRDM-2 Szakal, które miały być „lepszą” alternatywą w stosunku do Rosomaków, które nie były „bezpieczne”. '

BRDM-2 Szakal

Jak na ironię losu Szakale były znacznie gorzej chronione od Rosomaków i służyły jedynie do statycznej obrony bazy - do użytku w środowisku bojowych uznano jest za niewystarczająco bezpieczne.

Do dodatkowych ulepszeń wariantu Rosomak M1 należą zmodyfikowane układy elektroniczne i inne systemy:

• System detekcji kierunku wystrzału Pilar (wykrywa kierunek z którego został oddany strzał na podstawie dźwięku wystrzału)
• Dodatkowa radiostacja Harris HF-5800H do komunikacji z wojskami NATO
• Zaawansowana wersja systemu łączności wewnętrznej FONET
• Dwie dodatkowe kamery, pokazujące załodze boki pojazdu

Modyfikacje te odbyły się głównie kosztem masy. Wzrosła ona o około 4 tony (sam zestaw opancerzenia ważył około 3,5 tony). KTO Rosomak M1 stracił poza tym zdolność pływania, w związku z czym usunięto z niego śruby napędowe.

Druga, jeszcze bardziej zaawansowana wersja Rosomaka M1, przeznaczona dla misji o wysokim stopniu ryzyka, czyli takich jak operacja w Afganistanie, to Rosomak M1M. 22 marca 2010 roku, na terenie Wojskowego Instytutu Techniki Pancernej i Samochodowej w Sulejówku, miała miejsce jego pierwsza publiczna prezentacja.

Największą różnicą względem wersji M1 była nowa siatkowa osłona przecikumulacyjna RPGNet firmy QuinetiQ na bokach i tyle kadłuba. System ten składa się z bardzo gęstej siatki, która unieszkodliwia nadlatujące pociski z granatników poprzez zmiażdżenie ich głowicy i krótkie zwarcie z mechanizmie, unieszkodliwiające zapalnik. Zestaw RPGNet Rosomaka waży około 500 kg i został wybrany w drodze przetargu, w którym zostawił w tyle zestaw LASSO produkcji firmy RUAG.

Inne ulepszenia Rosomaka M1M to m.in.:

• Amerykańskie urządzenie do zakłócania detonacji min-pułapek Duke
• System śledzenia położenia wojsk Blue Force Tracking (wypożyczony przez armię USA w celu śledzenia polskich pojazdów w Afganistanie, gdzie sam system został modernizowany)

Przedział desantu tej wersji skonfigurowano dla 6, a nie dla 8 żołnierzy jak w dotychczasowych wariantach w celu obniżenia masy bojowej Rosomaka M1M, coraz bardziej obciążonego dodatkowym wyposażeniem wozu. Wprowadzono również alternatywny polski zestaw opancerzenia (z kompozytowymi płytami ze stali dla kadłuba i z ceramiki dla wieży). Zestaw ten gwarantuje ten sam poziom ochrony co zestaw firmy Rafael. Specjalnie na potrzeby misji w Afganistanie pojazd zyskał nowy kamuflaż w kolorze piaskowym.

Analogiczne ulepszenia wprowadzono oprócz tego w wersjach transporterów opancerzonych i medycznej. Pierwszy zmodernizowany pojazd wylądował w Afganistanie w lipcu 2010 roku. W sumie złożono zamówienie na 51 egzemplarzy M1M. W połowie 2012 roku wszystkie Rosomaki w Afganistanie były już wyposażone w dodatkowy zestaw opancerzenia i osłony siatkowe RPGNet.

Do trendów w zakresie ochrony załogi w BWP należą stosunkowo lekko opancerzona bezzałogowe wieże. Z myślą o alternatywie dla standardowej wieży Rosomaka Hitfist-30P Huta Stalowa Wola S.A. opracowała wieżę bezzałogową ZSSW-30..

Wieżę opracowano w myśl umowy, zawartej w marcu 2013 roku między Hutą Stalowa Wola i polskim ministerstwem obrony. Głównym wymogiem była pełna kompatybilność z Hitfist-30P. Montaż nowej wieży miał się odbywać bez modyfikacji pojazdów, które uprzednio były wyposażone we włoską wieżę.

Wieża ZSSW-30 jest - podobnie jak Hitfist-30P, uzbrojona w działko automatyczne Mk.44 Bushmaster II 30 mm i polski sprzężony karabin maszynowy UKM-2000C kal. 7,62 mm. Dodatkowo wieżę uzbrojono w dwie wyrzutnie Spike-LR. Możliwa jest instalacja dodatkowego opancerzenia.

Zaoferowano kilka wariantów bezzałogowej wieży, zaś prototyp był gotowy w 2015 roku. Istniały plany, aby zmodernizować flotę Rosomaków, ale bieżący stan programu jest nieznany. Wybuch tak zwanej hybrydowej wojny na Ukrainie pociągnął za sobą znaczne zwiększenie polskiego budżetu wojskowego na rok 2016 i 2017, a z konfliktu wyciągnięto wniosek, że posiadanie nowoczesnych wozów bojowych jest dziś ważniejsze niż kiedykolwiek.