Nowości

Pancerny Pojedynek - Wyniki

Dowódcy!

Pancerny Pojedynek dobiegł końca. Obsidian Entertainment wraz z My.com chcą podziękować wszystkim którzy wzięli udział w tym epickim pojedynku najemników. Walka była zacięta, ale zwycięzca jest tylko jeden:

Remnant

Gratulacje dla wszystkich najemników z frakcji Remnant za ich wysiłek! Nagrody dotrą na wasze konta niebawem, w oczekiwaniu na nagrody zapraszamy do zapoznania się ze statystykami.

results

Dodatkowo gracze którzy brali udział w powyższym wydarzeniu otrzymają 4 specjalne oznaczenia na pojazdy.

Ciąg dalszy..

Kiedy wojna zawitała w Mattighofen, miasto było na nią przygotowane. Grimm obserwował z mobilnego centrum dowodzenia, jak dwie kolumny, zabezpieczane przez siły Bulwarku, cofały się w kierunku wschodnim.

Wczorajsza akcja była szybka i zakończyła się pomyślnie. Miejscowy dowódca Bulwarku poddał miasto i Grimm nawet nie musiał uciekać się do gróźb. Wizja znalezienia się pod ostrzałem jednostek Grimma oraz miejscowego garnizonu Lodestaru, który zajął pobliski podziemny obiekt, wystarczyła, żeby poddał się bez walki.

Grimmowi, który przed światem grał rolę nieugiętego twardziela, ulżyło, że nie musiał walczyć z miejscową milicją, najemnikami i Lodestarem. Choć sobie na to nie zasłużyli, bez wahania zrównałby miasto z ziemią, gdyby wymagała tego jego prywatna wojna z Lodestarem. Wiedział doskonale, że zdawano sobie z tego sprawę. Każdy zdawał sobie z tego sprawę.

Poranna operacja poszła gładko. Jego siły zdobyły w okolicy przewagę i pozostawiły na tyłach mniejsze jednostki, które miały opóźnić przybycie posiłków Lodestara, nadciągających z zachodu. Owa taktyka grania na zwłokę były praktycznie równoznaczna z samobójstwem, ale pomimo tego nie brakowało chętnych – każdy, kto zaszedł tak daleko, był tu z osobistych powodów. Każdy zaś, kto robił to dla pieniędzy, porzucił niedobitki obu prywatnych firm wojskowych na samym początku.

scr2

Takie myśli przychodziły mu do głowy, kiedy rozważał ostatnią przeszkodę. Jakie były zamysły Maulerów? Wszystkie działania Lodestaru były ukierunkowane na ten region. Było to jedyne miejsce, którego jednostki Lodestaru broniły zaciekle nawet w obliczu przytłaczających sił wroga. Odpowiedź kryła się za masywnymi drzwiami z twardej stali, chroniącymi wejścia do starego wojskowego bunkra. Nic, z czym jego ludzie by sobie nie poradzili.

Dał sygnał ekspertom od ładunków wybuchowych i czekał, aż eksplozja wyrwie drzwi z zawiasów. Choć wybuch był skierowany na drzwi, poczuł nad sobą silną falę uderzeniową. Kiedy spojrzał w górę, zobaczył, że wybuch nie tylko zdmuchnął drzwi, lecz oprócz tego przycisnął ogromnym, wykrzywionym kawałkiem metalu posterunek straży mieszczący się za nimi. Użyto najwyraźniej zbyt dużej ilości ładunków wybuchowych. Człowiek odpowiedzialny za detonację wzruszył przepraszająco ramionami.

Za pozostałościami futryny rozpościerało się jedno wielkie gruzowisko. Grimm ostrożnie wszedł do środka, zarejestrował zwłoki kilku mężczyzn, zmasakrowanych przez wybuch, lecz nie poświęcił im dalszej uwagi.

Poszedł w głąb bunkra, za nim posuwał się elitarny oddział piechoty. Nagle z niższego poziomu rozległ się odległy ryk klaksonu.

„Dobrze”, - pomyślał. Niech poczują smak strachu.

Wynik kampanii: Wielkie zwycięstwo Remnantu

Siły Remnantu obserwowały działania Lodestaru, mające na celu podbój części austriackiego pogranicza. Wierne swej dawnej nazwie, ścigały miejscowe oddziały Maulerów, stosując taktykę uderzenia i ucieczki. Siły Bulwarku, choć zwykłe zaciekle się bronić, ustępowały obu walczącym frakcjom coraz większe połacie ziemi. Jako że straty ich rosły, skoncentrowały się na obronie i ewakuacji ludności cywilnej. Remnant tymczasem parł do przodu, nie zważając na straty.

scr1

Do decydującej bitwy kampanii doszło opodal austriackiego miasta Mattighofen. Z informacji wywiadowczych Remnantu wynikało, że rozmieszczenie lokalnego wojska było ostatecznym celem kampanii tej frakcji. Po rozgromieniu Maulerów stało się jasne, dlaczego.

W podziemnym kompleksie w Mattighofen mieścił się ściśle tajny obiekt NATO, w którym znajdowały się pojazdy eksperymentalne, w tym zmodernizowany Leopard 2 z armatą kalibru 140 mm. Pogłoski potwierdziły się. Poświęcenie straży przedniej umożliwiło siłom Remnantu ucieczkę z zawartością tego obiektu.

Remnant

Wkrótce po bitwie pod Mattighofen Sebastian Grimm skontaktował się z kilkoma znanymi na całym świecie prywatnymi firmami wojskowymi, którym odsprzedał większość znalezionego przez Remnant w bunkrze wyposażenia za okrągłą sumę złota. Napływ gotówki umożliwił niemal wszystkim oddziałom Remnantu wycofanie się do Europy Wschodniej, która nie znajdowała się w zasięgu wpływów Lodestaru. Kampania pochłonęła wiele żyć ludzkich i strat w pojazdach. Nadszedł czas na odbudowę. Rozchodziło się o długą i żmudną misja. Grimm zapewniłby w tym miejscu, że nie przestanie istnieć dziedzictwo Hellhoundów.

Maulers

Ciężkie straty, poniesione w kampanii austriackiej i bawarskiej, kosztowały Lodestar GmbH majątek, ale duże rezerwy, stworzone za czasów poprzedniego właściciela firmy, pomogły przetrwać złą passę. Kilka elitarnych jednostek Lodastaru zostało z kretesem zdziesiątkowane i nawet z dalekiej perspektywy biurowych sal posiedzeń porażka ta smakowała gorzko, zwłaszcza osobom, przywykłym do zwycięstwa. Erika Schepke postanowiła odbudować potęgę militarną Lodestar. Proces ten miał trwać długie miesiące.

Bulwark

Brutalnej kampanii wojskowej nie przetrwał nowo powstały, kruchy sojusz najemników, znany pod nazwą Bulwark. Rysy w strukturze organizacyjnej zaczęły się pojawiać wkrótce po pierwszych starciach z siłami Maulerów, a czasem Remnantu. Podczas gdy kilka jednostek (głównie miejscowych) walczyło praktycznie do ostatniej kropli krwi, aby zatrzymać nacierających wrogów, inne oddziały zignorowały rozkazy Bulwarku i wycofały się na rodzime obszary, czym Bulwark przypłacił kilka porażek. Choć tego typu incydenty początkowo nie zdarzały się na porządku dziennym, zostały podkolorowane przez wystawione do wiatru oddziały najemników, które zdały sobie sprawę, że mogą liczyć tylko na siebie. Kiedy kampania dobiegła końca, zjednoczone dowództwo, reprezentowane przez Franza Steindla, było praktycznie bezsilne. Bulwark rozwiązano oficjalnie wkrótce po bitwie pod Mattighofen.

Mamy nadzieję że kampania się podobała, do zobaczenia na polu bitwy!

Wyżej

Dołącz do akcji